استان البرز/ پورتال خبری البرز:دانشجویان امریکایی برای پرداخت شهریه های دانشگاهی خود با مشکلات زیادی مواجه هستند. شهریه های دانشگاهی در امریکا بین 5 هزار تا 43 هزار دلار در سال است. در کانادا این رقم حدود 5 هزار و یکصد دلار است.

در انگلیس هم شهریه های دانشگاهها سال گذشته به صورت وحشتناکی افزایش یافت و به سالانه 14 هزار و 500 دلار رسید که بازهم بسیار کمتر از بسیاری از دانشگاههای امریکایی است.

در بیشتر کشورهای اروپایی، حداکثر شهریه سالانه دانشگاهها یک هزار و 300 دلار است. شهریه سالانه دانشگاه در چین، 4 هزار و 500 دلار است. این رقم در هند، یک هزار دلار است.

دانشجویان امریکایی پس از فارغ التحصیلی نیز با کابوس هولناک بازپرداخت وامهای دانشجویی مواجه می شوند.

با آغاز سال نو میلادی در امریکا، دانشجویان امریکایی در شرایطی به کلاسهای درس باز می گردند که میزان بی سابقه بدهی هایشان، زندگی آنها را به شدت دچار مشکل کرده است. دانشجویان امریکایی حدود 850 میلیارد دلار شهریه دانشگاهی را به دانشگاههای محل تحصیل خود بدهکارند. این رقم از کل بدهی های مردم امریکا به کارتهای اعتباری شان بیشتر است.

باتوجه به اینکه بازار اشتغال برای فارغ التحصیلان دانشگاهی در امریکا چندان خوب نیست، بازگرداندن بدهی های دانشجویان در امریکا چالش بسیار بزرگی به شمار می رود. پس از شش ماه از زمان فارغ التحصیلی دانشجویان در امریکا، صورتحساب وامهای دانشجویی برای آنها ارسال و موعد پرداخت آن آغاز می شود. باتوجه به اینکه فارغ التحصیلان دانشگاهی در امریکا در شرایط کنونی به سختی کار پیدا می کنند، نمی توانند این بدهی های خود را پس بدهند. از هر 3 فارغ التحصیل دانشگاهی در امریکا، 2 دانشجو در شرایطی فارغ التحصیل می شوند که به خاطر شهریه دانشگاه و وامهای دانشجویی بدهکار هستند.

باتوجه به اینکه میزان بدهی دانشجویان امریکایی به خاطر وامهای دانشجویی و شهریه های عقب افتاده به 850 میلیارد دلار رسیده است با مقایسه این رقم با 20 سال قبل می توان دریافت که در فاصله دو دهه ، بدهی دانشجویان امریکایی یک هزار و یکصد درصد افزایش یافته و یا 11 برابر شده است.

گفته می شود تحصیل در دانشگاه نوعی سرمایه گذاری برای آینده به شمار می رود بطوریکه می تواند آینده اقتصادی فرد را تغییر بدهد اما برای فارغ التحصیلان کنونی در امریکا، بدهی های دوران تحصیل به مشکلی تبدیل می شود که بازپرداخت آن یک عمر طول می کشد.

آلن کالینگ، کارشناس امریکایی، در این خصوص گفت:" نظام پرداخت وامهای دانشجویی در امریکا شبیه وامهای مربوط به اعتبارات رهنی است که به بروز بحران مسکن منجر شد. بر فعالیت این شبکه وامهای دانشجویی در امریکا نظارتی نیست. برخی زدو بندهای مالی پشت پرده دراین زمینه در جریان است یعنی همان وضعیتی که درباره وامهای اعتبارات رهنی وجود داشت. وامهای دانشجویی در امریکا در وضعیت بسیار خاصی قرار دارد زیرا قوانین حمایتی از مصرف کنندگان درباره دانشجویان وام گیرنده رعایت نمی شود. باتوجه به این مشکلات، توصیه می شود دانشجویان به هیچ وجه وام نگیرند. سازوکار وامهای دانشجویی در امریکا بدتر از هر ساز و کار مالی دیگر در این کشور است."