تاکيد دوباره محققان بر کنترل رفتار به جاي جراحي براي کنترل وزن

ارسال در: 1389/08/05-08:53

محققان علوم پزشکی بر اساس دو مورد مطالعه دریافتند کنترل تغذیه و ورزش در افراد به کاهش چاقی و اضافه وزن کمک می کند و همچنین می توان به این شیوه ، از میزان چاقی افراد به شدت چاق کاست. به گزارش خبرگزاری فرانسه از واشنگتن ، بر اساس این مطالعات که نتایج آنها در شماره اخیر نشریه انجمن پزشکی امریکا منتشر شده است ، تغییر رفتارها ، تاثیر بارزی دارد و بر خلاف تصور عمومی مبنی بر تاثیر گذاری جراحی ، همچون بای پس معده ، می توان روی تغییر رفتارها حساب جدی باز کرد. دکتر چریل راک و همکارانش در مرکز تحقیقات سرطان در کالیفرنیا طی مطالعه ای دو ساله بر روی لاغری و حفظ وزن ، تعداد چهارصد و چهل و دو نفر زن و مرد هجده تا شصت و نه ساله را مورد بررسی قرار دادند. میزان بی ام آی این افراد بیست و پنج و بالاتر بود. محققان در این مطالعه از افراد خواستند به طور متوسط روزی سی دقیقه ورزش کنند و این کار را پنج روز در هفته تکرار کنند. بعد از دو سال ، میزان متوسط کاهش وزن این افراد ، هفت کیلوگرم بود که در واقع چیزی حدود هشت درصد از وزن انان کم شد. در واقع این روش کنترل وزن ، به کاهش وزن موثر و بدون عوارض منجر می شود. در مطالعه دوم دکتر برت گودپاستر و همکارانش در دانشگاه پیتزبورگ اعلام کردند بررسی آنان بر روی یکصد و سی نفر مرد و زن چاق بدون دیابت به مدت دوازده ماه انجام گرفت و محققان آنان را به ورزش مداوم وادار کردند. میزان ورزش این افراد شصت دقیقه در روز و پنج روز در هفته بود. بعد از شش ماه ، میزان متوسط کاهش وزن این افراد حدود یازده کیلوگرم بود. در امریکا شصت و هشت درصد از مردم به چاقی یا اضافه وزن مبتلا هستند که خطر دیابت ، فشار خون بالا و دیگر مشکلات سلامت را در انسان افزایش می دهد. چاقی به بیماری گفته می شود که در آن مقدار زیادی چربی در بدن ذخیره شده باشد.

زمانی که مقدار کالری دریافت شده بیشتر از کالری مصرف شده باشد، چاقی نتیجه می شود. عوامل موثر در ایجاد چاقی شامل عوامل ارثی، پرخوری، تغییر سوخت وساز بافت چربی، کاهش تولید گرما (یعنی فرآیندی که در آن چربی تولید انرژی می کند)، کاهش فعالیت جسمی بدون کاهش مقدار غذای دریافتی و برخی از داروهاست.

افزایش چربی شکم، به طور مستقل با خطر ابتلا به بیماری قلبی را ارتباط دارد.

ذخیره اصلی انرژی بدن، چربی است.

اگر انرژی دریافتی بیش از انرژی ای باشد که به مصرف می رسد، افزایش بافت چربی، گریزناپذیر خواهد بود.

بنابراین بر وزن بدن افزوده می شود.

از آنجایی که مصرف انرژی با وزن بدن متناسب است، افزایش وزن، افزایش مصرف انرژی را به همراه دارد.

بنابراین با افزایش انرژی دریافتی، میزان مصرف انرژی هم بالا می رود و در نتیجه وزن بدن ثابت می ماند.

برخی بیماران از افزایش پیشرونده وزن شکایت می کنند، حال آنکه مقدار غذای دریافتی آنها افزایش نیافته است.

باید گفت که چنین وضعیتی کاملاً امکان پذیر است.

درست است که مقدار انرژی دریافت شده افزایشی نداشته است، اما در مقابل، مقدار انرژی مصرف شده به دلیل کاهش فعالیت جسمی کاهش یافته است.

از این رو افزایش وزن حاصل می شود.

کاهش پیشرونده توده عضلانی بدن که با افزایش سن روی می دهد، امری اجتناب ناپذیر است.

در عین حال به دلیل کاهش توانایی بدن در سوزاندن چربی ها، وزن افزایش می یابد.

در این حالت اگر مقدار کالری دریافتی به میزان قبلی باقی بماند، به ناچار افزایش وزن خواهیم داشت که بیشتر از چربی تشکیل شده است.

بنابراین تولید انرژی کاهش می یابد و برای جبران انرژی از دست رفته نیاز به دریافت مقدار بیشتری ماده غذایی خواهد بود.

پس توده عضلانی به شکل پیشرونده ای کاهش یافته و توده چربی افزایش می یابد.

در افرادی که وزن بدن آنها مساوی است، میزان کالری مصرفی غذایی متفاوت است و افرادی که به میزان مساوی کالری مصرف می کنند، ممکن است وزن های متفاوتی داشته باشند.

یک فرد بسیار سنگین وزن می تواند کالری غذایی بسیار کمتری نسبت به فرد بسیار سبک تر مصرف کند و برعکس.

برخی از خانواده ها مستعد ابتلا به چاقی هستند.

این امر دخالت عوامل ژنتیک را در ایجاد چاقی نشان می دهد.

سازوکاری که از طریق آن عوامل ژنتیک بر افزایش وزن اثر می گذارند، شامل موارد زیر است: کاهش انرژی تولید شده از غذا، کاهش سرعت سوخت وساز بدن، کاهش کارکرد تیروئید، کاهش فعالیت آنزیم لیپوپروتئین لیپاز، دمای پایین تر بدن و کاهش مقدار چربی قهوه ای بدن که از نظر سوخت وساز فعال است.

همچنین ممکن است رژیم غذایی متداول در میان یک خانواده و شیوه زندگی آنها در ایجاد چاقی نقش داشته باشد.

جدا کردن این عوامل از عوامل ژنتیک غالباً دشوار است.

با این همه، علم، نقش ژن ها را در ایجاد چاقی نشان داده است.

در جوامع مرفه، چاقی در طبقاتی که از نظر اجتماعی و اقتصادی پایین تر هستند، شایع تر است.

در کشورهای در حال توسعه، چاقی در میان مرفهین دیده می شود.

جامعه فشار خود را برای لاغری بیش از حد (مانند مانکن ها) و یا چاقی بیش از حد به نشانه رفاه بر افراد تحمیل می ند.

منظور از روش زندگی، رفتارهایی است که نوع غذا را تعیین می کنند.

تمایل به خوردن غذاهای بسیار چرب و خوراک حاضری بیش از غذای تازه منجر به چاقی می شود.اگر چه نمی توان ساختار ژنتیک را عوض کرد ولی می توان عادات غذایی را تغییر داد.

منبع : واحدمرکزی خبر

نظرات ارسالی:

مشارکت در بحث:

نام:

ایمیل:

متن پیام:

کد امنیتی:

تمام حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به پورتال خبری البرز می باشد و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
البرز به هیچ ارگان ،دسته ، حذب و گروهی وابسته نیست
Copyright alborznews©2010 . All Rights Reserved