مراسم بزرگداشت كوروش فرامرزی كه سردر دانشگاه تهران از طراحی های اوست ، ۱۱ مهرماه در خانه هنرمندان برگزار شد.
مراسم بزرگداشت کوروش فرزامی، شب گذشته(۱۱ مهر) در تالار بتهون خانه هنرمندان با حضور اعضای انجمن معماران و طراحان شهری برگزار شد.
ایرج کلانتری، نقاش، معمار و از دوستان فرزامی
در بخشی از این مراسم گفت: متاسفانه شاهد هستیم آثاری که از بزرگان معماری
باقی مانده و مورد بحث و بررسی قرار می گیرد، به شدت در حال تخریب است.
وی افزود: او در دانشگاه، سال بالایی من بود و
ما به واسطه کارهایی که ارائه می کرد، همیشه شیفته آثارش بودیم. کارهای
فرزامی دانشجویانی مثل من را جذب می کرد و برای همین سعی داشتم با او دوست
شوم.
وی درباره نحوه آشنایی خود با این معمار توضیح
داد: آشنایی با فرزامی خیلی آسان بود. با دوبار صحبت کردن در مورد آثارش
یک رابطه عاطفی بوجود آمد که در طول این سالها بسیار از آن بهره گرفتم.
وی به بحث در مورد ابعاد شخصیتی فرزامی پرداخت
و گفت: وی فردی بسیار سخاوتمند و بزرگمنش بود ، تنگ نظریهایی را که در
دوران معاصر شاهد آن هستیم، نداشت. به هیچوجه رقابتهای سطح پایینی که الان
می بینیم، در او نبود. همیشه با یک حالت طنز صحبت می کرد و گذراندن وقت با
او خیلی شیرین و جذاب بود.
كلانتری ابراز كرد: دهه ۳۰ و ۴۰ در فضای شهر
تهران هیجانات عجیب و غریبی به خصوص در حوزه های سیاسی و اجتماعی وجود
داشت. کلیشه های خاصی حاکم بود. فرزامی اما اصلا این مطلقها را نداشت. حتی
گاهی با طنز با این کلیشه ها مقابله می کرد.
این هنرمند ادامه داد: صمیمی ترین دوستانش
کسانی بودند که تفکرات رادیکال داشتند اما رفتار او به گونه ای بود که اگر
یک اشکال کوچک هم به کارش می گرفتیم، می پذیرفت و همین باعث می شد اگر
ضعفی در آثار ما می دید با رغبت آن را قبول کنیم.
کامبیز آرامی، معمار و از دیگر دوستان فرزامی
نیز در بخشی از این مراسم گفت: همه ما حداقل یکی از آثار او را که سردر
دانشگاه تهران است، می شناسیم. كوروش فرزامی خالق سر در ماندگار دانشگاه
تهران در هجدهم اسفند ماه ۱۳۱۴ شمسی درتهران متولد شد. وی تحصیلات ابتدایی
را در تهران و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان البرز به پایان رساند. وی
برای تحصیل در رشته معماری به دانشكده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت و
در طول دوره تحصیل در آتلیه هوشنگ سیحون آموزش دید. درتاریخ دوم خرداد ماه
۱۳۴۳ با گذرانیدن طرح نهایی خود از شورای استادان، با رجه عالی موفق به
دریافت فوق لیسانس مهندسی معماری گردید.
وی افزود: نوع نگاهی که ناشی از معماری و
عکاسی بود، فرزامی را به یکی از بهترین دانشجویان دانشکده هنرهای زیبا
تبدیل کرد. طرح پیشنهادی او برای سردر دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۳ یعنی کمی
بعد از فارغ التحصیلی اش انتخاب و در سال ۱۳۴۶ عملی شد.
آرامی بیان كرد: نمایش مفهومی معماری قدیم با
مصالح نوین از ویژگیهای این کار است که بدون پیرایه ساخته شد و همین نشانی
از معماری نوین به حساب می آید.
این معمار به بخشهای دیگر زندگی فرزامی اشاره
کرد: او در سال ۱۳۴۶ به همراه همسر و تعدادی از دوستانش "مهندسان مشاور"
را تاسیس و تا سال ۱۳۶۶ به مدت ۲۰ سال کار حرفه ای در آنجا انجام داد. از
آثار او می توان به کاخ ولیعهد بحرین، غرفه فرانسه در نمایشگاه بین المللی
تهران در سال ۱۹۶۹، غرفه ایران در نمایشگاه بازارهای ژاپن در سال ۱۹۷۰،
مرکز رادیو و تلویزیون سنندج، مهاباد و کرمانشاه و..اشاره کرد.
وی با بیان اینکه فرزامی از معماران نسل نوین
بوده است، اظهار کرد: او پس از مهاجرت از ایران در سال ۱۳۷۰ در یک مسابقه
معماری در آمریکا شرکت کرد و توانست رتبه نخست را از آن خود کند.
آرامی اما درباره وضعیت فعلی معماری گفت: وی
در اواخر دوران تحصیل در مسابقه ای كه برای تهیه نقشه سر در اصلی دانشگاه
تهران میان معماران و دانشجویان معماری برگزار شد، شركت نمود و طرح وی به
عنوان طرح برگزیده، برنده این مسابقه شناخته شد و سپس به مرحله اجرا
درآمد.
از خرداد ماه ۱۳۴۳ تا بهمن ماه ۱۳۴۶ در بخش
مهندسی سازمان خدمات اجتماعی به كار مشغول بود. در این دوره از فعالیت
حرفه ای، وی تعدادی از درمانگاه های وابسته به این سازمان را در سراسر
ایران طراحی نمود و ضمنا بیمارستان تهران كلینیك را در دفتر خصوصی خود
طراحی كرد.
آرامی خاطرنشان كرد: متاسفانه در شرایط فعلی
شاهد نزول کیفی معماری در سطحی گسترده هستیم. ارزان سازی یک هدف است اما
به بهانه آن نباید کار را بدست نابلدها بسپاریم. باید سعی کنیم فرصتی که
در بازسازی بم از دست رفت، باردیگر از بین نرود. قرار است روز ۵ دی که
مصادف با زلزله بم است و به عنوان روز ایمن سازی ثبت شده از تقویم پاک شود
. متاسفم چون وجود این روز می تواند نسبت به نحوه ساخت و سازها هشداری
باشد.
این معمار در ادامه توضیح داد: در بهمن ماه
۱۳۴۶ اقدام به تاسیس شركت مهندسین مشاور آرشن نمود و تا سال ۱۳۶۶ كه كشور
را ترك كرد به طور مستمر به عنوان مدیرعامل شركت مهندسین مشاور آرشن علاوه
بر مدیریت مجموعه به طراحی پروژه های مختلف در سراسر كشور اشتغال داشت. از
پروژه هایی كه ایشان شخصا طراحی نموده اند می توان به موارد زیر اشاره
نمود:سر در دانشگاه تهران، كاخ ولیعهد بحرین، بیمارستان تهران كلینیك،
مركز رادیو و تلویزیون سنندج و مهاباد، شهرك صدا و سیمای جمهوری اسلامی
ایران باختران و سنندج،
شهرك ساحلی آكام شهر، كارخانه داروسازی اكسیر
كه پس از مهاجرت ایشان و تغییر زمین پروژه توسط همكاران ایشان در آرشن
تكمیل و اجرا شد، غرفه ایران در نمایشگاه بین المللی اوزاكا با همكاری
شركت تكنور پاریس، غرفه فرانسه در نمایشگاه بین المللی تهران با همكاری
شركت تكنور پاریس و ....
آرامی در مورد زمان حضور فرزامی در آمریكا
گفت: وی در فاصله سال های ۱۳۶۶ تا زمان فوت یك دفتر خصوصی معماری در شهر
واشنگتن دی سی ایجاد نمود و در محل اقامت خود به طراحی و نظارت پروژه های
مسكونی اشتغال داشت. دراین فاصله زمانی ارتباط ایشان با شركت مهندسین
مشاور آرشن قطع نگردید و كمابیش در جریان فعالیت های این مجموعه قرار می
گرفت.
صادق نیا از اعضای هیات مدیره انجمن معماران
سخنران دیگر این برنامه بود كه با اشاره به سردر دانشگاه تهران گفت: در
ققنوس، با بال های افراشته و در هم تنیده. تنیده شدن این بال ها مرزی
ساخته از جنس علم و معرفت. بال ها گره خورده مظهری هستنداز علم و دانش،
جنگ و صلح. حال این بال ها نمادی از كشور و شهر شده اند، نماد دانشگاه،
سمبل علم و معرفت ایران زمین.
وی ادامه داد: با یك بررسی گذرا می توان ادعا
كرد كه از میان معروف ترین و معتبرترین دانشگاه های دنیا، دانشگاه تهران
تنها دانشگاهی است كه از طریق یك بنای فرهنگی سمبلیك با مهندسی پیچیده،
پیام های ویژه معنوی، علمی و فرهنگی را به مخاطبان خود القا می كند.
وی خاطرنشان كرد: فرم آوانگارد در معماری این
بنا به وضوح دیده می شود و بهترین نمونه ساختمان های معماری نوگرای ایرانی
را شاید بتوان این بنا نامید و البته برج آزادی، سر در ورودی دانشگاه
تهران، طرح كوروش فرزامی، بنای شاخص این سبك است كه به سادگی و زیبایی دو
اصل زیربنایی این سبك یعنی زمان و مكان را نمایش می دهد. در این بنا،
یكیاز شاخص ترین مصالح مدرن یعنی بتن به صورت نمایان اجرا شده است. در عین
حال در شكل نما، یكی از وی بیان كرد: شاخص ترین نمادهای معماری سنتی این
سرزمین یعنی قوس جناغی، به صورت تكرار چهار قوس جناغی كه از زوایای مختلف،
متفاوت دیده می شوند به نمایش گذاشته شدهاست. سر در دانشگاه تهران، نماد
این دانشگاه و همچنین نماد علم و تحصیلات عالی در كشور ما تلقی می شود.
مفاهیم ملحوظ شده در این بنای ساده و بی پیرایه، به صورت روشن و واضح در
شكل آن بیان شده است. سر در دانشگاه تهران به شماره ۲۴۴۵ به عنوان اثر
فرهنگی تاریخی در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. این سر در بر روی
اسكناس های پنجاه تومانی نمادی از مركز علم و دانش كشور و برای بسیاری از
گردشگران تداعی كننده تهران است.
وی در پایان گفت: خالق این ققنوس خیالی، پرواز
را بر ماندن ترجیح داده و بر بال ققنوس خویش نشسته و دیار باقی را بدرود
گفته، او امروز از پیش ما رفت هر چند بال های ققنوس خیالیش را برای پرواز
ما باقی گذاشته است.
كوروش فرزامی در روز پنجشنبه ۳۱ تیرماه ۱۳۸۹
در ۷۴ سالگی بر اثر بیماری ریوی و عدم تاثیر داروهای آنتی بیوتیك به دلیل
مشكلات خونی قلبی ایشان در خارج از وطن و در شهر واشنگتن دی سی زندگی را
بدرود گفت.