مهریه ام كه یك كارخانه ریسندگی است را می خواهم و كاری به عواقب آن ندارم.

زنی با مراجعه به دادگاه خانواده شهید محلاتی دادخواست مهریه خود را به قاضی یكی از شعب ارائه كرد.

این زن در حضور قاضی شعبه ۲۵۴ این مجتمع قضایی خانواده بیان كرد: مهریه ام كارخانه ای است كه در حال حاضر شوهرم در آن كار می كند.

وی با بیان اینكه ۲ سال از زندگی مشتركمان می گذرد، گفت: می خواهم با به نام شدن كارخانه شوهرم، من رئیس و مدیر او شوم.

زن در مقابل قاضی دادگاه ایستاد و افزود: شوهرم با این موضوع مخالفت می كند و من مهریه ام را می خواهم به همین دلیل برای گرفتن حقم به قانون مراجعه كردم.

وی با بیان اینكه شوهرم را بسیار دوست دارم، ادامه داد: شوهرم مدیر كارخانه ریسندگی و نساجی است و من مهریه ام كه این كارخانه است و حالا شوهرم در آن مدیر است، می خواهم.

مرد در دادگاه حاضر شد و گفت: همه كارخانه متعلق به همسرم است ولی من اگر آن را در حال حاضر به نامش كنم جلوی فامیل بد است و همه فكر می كنند می خواهیم از هم جدا شویم.

وی ادامه داد: من می توانم تا پنج سال آینده مهریه همسرم را بپردازم چرا كه در حال حاضر برای پرداختش بسیار زود است.

زن بار دیگر در مقابل قاضی این شعبه بیان كرد: مهریه ام را می خواهم و كاری به این موضوعات ندارم و حرف های فامیل برایم مهم نیست.

قاضی این شعبه، مرد را محكوم به پرداخت مهریه زن كرد