آنها در ابتدا موشهای سالم را با تزریق ماده شیمیایی مخصوصی فلج کرده و در ادامه با تحریک الکتریکی نورونها در بخش پایینی ستون فقرات بار دیگر آنها را به زندگی عادی بازگرداندند. با این حال این فناوری هنوز به آن سطح از پایداری نرسیده که بتوان آن را در انسانها مورد آزمایش قرار داد. اما حالا و با گذشت سه سال از آن روزهای تاریخی دانشمندان EPFL بار دیگر خبرساز شده اند. به نظر می رسد آنها این مشکل را نیز برطرف کرده باشند.

آنچه که تاکنون به عنوان مانع بازدارنده در به کارگیری این فناوری امیدوارکننده در درمان انسانهای معلول مطرح بوده چگونگی تولید ایمپلنت نخاعی ویژه انسانها بوده است. محققان باید ایمپلنتی طراحی و تولید کنند که نه خیلی نرم و بیش از حد انعطاف پذیر و نه سفت و سخت باشد.

تا پیش از این تمام ایمپلنت هایی که تولید شده بودند همچون بافت های بیولوژیکی که آنها را احاطه کرده بودند نرم و انعطاف پذیر نبودند.

اکنون دانشمندان انستیتو فدرال تحقیقات سوئیس نوعی جدید از ایمپلنت مورد نیاز برای این نوع اعمال پیچیده جراحی را ساخته اند که تمامی ویژگیهای مورد نظر دانشمندان را داراست.

این فناوری جدید که e-Dura نام دارد، مختص بکارگیری در قشر مخ یا نخاع است. این دستگاه بسیار باریک و حساس سیستم عصبی را محافظت کرده و با عملکرد خود ناتوانی در راه رفتن را از بین می برد.

این ایمپلنت متشکل از ماده سیلیکنی است که با استفاده از طلا تبدیل به رسانایی عالی شده است و با بالاترین کیفیت ممکن الکترودها را در خود جای می دهد.

این الکترودها حامل جریانی هستند که تحریک الکتریکی لازم را موجب شده و در نتیجه توانایی حرکت در معلولان حرکتی ایجاد می شود.