به گزارش پورتال خبری البرز به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، هاآرتص نوشت: نتانیاهو زمانی که به ساختمان سازمان ملل در نیویورک پا گذاشت، آن را تقریبا خالی یافت. امسال هم نتانیاهو مانند سال گذشته زمانی رسید که جشن تمام شده بود سران کشورهای بزرگتر هفته گذشته سخنرانی‌های خود را انجام داده و نیویورک را ترک کردند به همین جهت نتانیاهو مجبور شد در حالی سخنرانی کند که مخاطبانش وزیران خارجه لیختنشتاین، ایسلند و بحرین بودند.
نخست وزیر رژیم صهیونیستی در نشست مجمع عمومی سازمان ملل با عصبانیت از سخنان رئیس جمهور کشورمان مدعی شد: نظام ایران خطرناک ترین نظام در جهان است.
نتانیاهو گفت: ایران در سی و پنج سال گذشته به صورت مستمر ماموریت جهانی صدور انقلاب را دنبال کرده است. وی در ادامه برگزاری انتخابات و تغییرات در ایران را نمایشی دانست و گفت وزیر امور خارجه ایران از عبارات زیبایی استفاده می کند و به نظر می رسد ادبیات مقامات ایرانی تغییر کرده است ، اما باید دانست هدف اصلی انان از بین بردن تحریم هاست و همچنان ایران کشور خطرناکی است.
این روزنامه تاکید کرد: اگر کسی انتظار داشت که حرف تازه‌ای از نخست‌وزیر بشنود هم نهایتا احساس یأس، ناراحتی کرد و تصور کرد پیشتر این حرف‌ها را شنیده است، سازمان ملل همان سازمان ملل بود و سخنرانی نتانیاهو هم همان سخنرانی بود.
برخی از موارد و استدلال‌هایی که نتانیاهو در سخنرانی روز دوشنبه به کار برد، در پنج سال گذشته در تک تک دیگر نطق‌های وی در مجمع عمومی عنوان شده بود.
«هاآرتص» افزود: نتانیاهو مثل همیشه بیش از هر چیز در مورد تهدیدات و خطرات صحبت کرد، مبارزه بین‌المللی علیه داعش نیز مانند میوه‌ای رسیده به درد او خورد و به وی کمک کرد پیام‌هایی را در رابطه با حماس و برنامه هسته‌ای ایران عنوان کند اما سخنرانی او کسی را متقاعد نکرد.
نتانیاهو این بار به جای بمب و خط قرمزی که دو سال قبل روی آن ترسیم کرد و ویدئوی آن دست به دست شد، تصویری نسبتا ناواضح از کودکان فلسطینی را نشان داد که در نزدیکی یک راکت‌انداز حماس بازی می‌کردند. کسانی که در ردیف اول هم نشسته بودند باید خیلی به خود فشار می‌آوردند تا متوجه شوند که دارند به چه چیزی نگاه می‌کنند. حتی خود نتانیاهو هم یکی دو ثانیه‌ای طول کشید تا بتواند تصویر را در جهت صحیحش در دست گیرد.
علاوه بر این، مانند پارسال، سخنرانی او فاقد هرگونه راهبرد یا برنامه دیپلماتیک ساختاریافته و دقیق بود. اما نتانیاهو همواره انتقادهایی را که از عدم خلاقیت وی می‌شود، رد می‌کند. او به این باور کرده است که راهبرد کنونی‌اش مبنی بر بن‌بست و ادامه وضعیت کنونی راهبردی صحیح است.»
پیش از این برخی از سیاستمداران رژیم صهیونیستی نیز به شدت از سخنرانی نتانیاهو که بخش اعظم آن در رابطه با ایران و داعش بود، انتقاد کرده و آن را خالی از محتوا خوانده بودند.
احمد طیبی نماینده کنست رژیم صهیونیستی روز دوشنبه و پس از سخنرانی نخست‌وزیر این رژیم در سازمان ملل گفت: «این سخنرانی از رهبری ایراد شده که نسبت به قبول مواضع خود در خصوص ایران و داعش از سوی جهانیان ناامید شده است.»
واکنش ها به سخنرانی بنیامین نتانیاهو در سازمان ملل
به گزارش «رویترز»، سخنرانی دوشنبه شب بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، در نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد، با واکنش مردم و مقامات فلسطین رو به رو شد.
سامی ابوزهری، سخنگوی جنبش مقاومت فلسطین (حماس) گفت: ادعاهای نتانیاهو مبنی بر اینکه «حماس و داعش، دو روی یک سکه اند»، تلاشی است برای مخدوش کردن موضوع. حماس یک جنبش ملی و مستقل فلسطینی است. نتانیاهو، کودک کُش است و حق ندارد درباره دموکراسی یا آزادی سخن بگوید. رژیم صهیونیستی، سرکرده تروریسم در جهان است. تروریسم صهیونیستی، سکه ای است که فقط یک رو دارد!
سخنگوی حماس در ادامه اظهار داشت: اتهامات نتانیاهو مبنی بر اینکه حماس از شهروندان و غیرنظامیان فلسطینی، به عنوان سپر انسانی استفاده کرده، نادرست است؛ چرا که وی تلاش می کند با این اتهام زنی ها، از مسئولیت کشتار بیش از دو هزار و دویست شهید فلسطینی در جریان جنگ 50 روزه شانه خالی کند.
حنان عشراوی، عضو رهبری سازمان آزادی بخش فلسطین (ساف) نیز به سخنان نتانیاهو واکنش نشان داد و گفت: وی (نتانیاهو) درباره عکس کردن روند برقراری صلح سخن گفت. وی درخواست الگوی تازه ای کرده است، به این معنا که می خواهد با جهان عرب آشتی کند و پس از آن به روند ساده تری به صلح با فلسطینیان دست یابد. این به آن معناست که او قصد دارد وقت کشی کند تا زمین های بیشتری را تصاحب کند و فرصت های تشکیل کشور فلسطین را از میان ببرد و همزمان، از تشکیل ائتلاف با جهان عرب سود ببرد. گمان نمی کنم جهانیان تا این حد خام باشند. از دید من مردم، به خوبی علت اینکه چرا (رژیم صهیونیستی با) کشورهای عربی درگیر است، چیست؛ چون علت آن، اشغالگری این رژیم در قبال فلسطین است.