متن کامل گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی در باره ایران

ارسال در: 1393/06/15-08:49

ˈیوکیا آمانوˈ مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی روز جمعه تازه ترین گزارش خود را در رابطه برنامه هسته ای ایران منتشر کرد.

متن کامل گزارش مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی به شرح زیر است:

GOV/2014/43

5 سپتامبر 2014

اجرای توافقنامه پادمان های معاهده منع اشاعه تسلیحات هسته ای و بندهای مرتبط با قطعنامه های شورای امنیت درباره جمهوری اسلامی ایران

تحولات اصلی

• ایران تا ضرب الاجل توافق شده یعنی 25 اوت 2014 یکی از پنج اقدام عملی مورد توافق با آژانس در ماه مه 2014 را در قالب سومین گام چارچوب همکاری اجرا کرد. ایران همچنین دو اقدام از 5 اقدام مورد توافق را پس از ضرب الاجل انجام داد و مذاکرات درباره دو اقدام عملی را با آژانس آغاز کرد.

• آژانس از ایران خواست تا 2 سپتامبر 2014 اقدامات عملی جدیدی را که باید در گام بعدی مرتبط با چارچوب همکاری اجرایی شود، ارایه دهد. اقدامات عملی جدید هنوز ارائه نشده است.

• آژانس به نظارت و راستی آزمایی درباره اقدامات مرتبط هسته ای تعیین شده در برنامه مشترک اقدام ادامه داد.

• از زمان اجرایی شدن برنامه مشترک اقدام، ایران در هیچ یک از تاسیسات اعلام شده اش به غنی سازی ˈیو اف 6ˈ (هگزافلوراید اورانیوم) با غنای بالاتر از 5 درصد U-235 نپرداخت. با توجه به کاهش سطح غنا و تبدیل صورت گرفته در طول این دوره، ایران دیگر هیچ ذخیره UF6 غنی شده تا سطح U-235 20درصد در اختیار ندارد.

• در حالی که غنی سازی UF6 تا سطح U-235 5 درصد با روندی مشابه آنچه که در گزارش قبلی مدیر کل اعلام شد، ادامه دارد اما، با توجه به این که ایران تبدیل بخشی از مواد هسته ای خود در کارخانه پودر UO2 غنی شده (EUPP) را آغاز کرد، مقدار این مواد به شکل UF6 غنی شده تا سطح U-235 به 7765 کیلوگرم کاهش یافت.

• هیچ سازه مهم جدیدی در راکتور آب سنگین اراک نصب نشده و هیچ فرایند تولید و آزمایش سوخت نیز برای این راکتور انجام نشده است.

• ایجاد امکان دسترسی کنترل شده آژانس به کارگاه های مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاه های تولید روتور(پروانه) سانتریفیوژ و تأسیسات ذخیره سازی همچنان ادامه دارد.

A- مقدمه

این گزارش مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی به شورای حکام و شورای امنیت سازمان ملل در زمینه اجرای موافقتنامه پادمانی ان پی تی(NPT) و بندهای مربوط به قطعنامه های شورای امنیت درباره جمهوری اسلامی ایران است.

1- این گزارش اطلاعاتی درباره اجرای اقدامات مربوط به ˈبیانیه مشترک چهارچوب همکاریˈ و برنامه اقدام مشترک ارایه می کند و در ضمیمه آن نیز به اطلاعات به روز شده در رابطه با اجرای ˈاقدامات داوطلبانهˈ مورد توافق ایران در چارچوب برنامه اقدام مشترک اشاره می شود.

2- شورای امنیت سازمان ملل تایید کرده است که اقدامات مورد مطالبه در قطعنامه های شورای حکام از ایران، برای ایران لازم الاجرا هستند. بندهای مربوط به قطعنامه های قبلی شورای امنیت سازمان ملل طبق بند هفتم منشور ملل متحد و الزامی است. ایران برای جلب اعتماد بین المللی به ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای اش باید تعهدات خود را به طور کامل عملی کند.

3- همان گونه که در گزارش قبلی ذکر شد، ایران و آژانس در تاریخ 11 نوامبر 2013 ˈبیانیه مشترک چارچوب همکاری را امضا و توافق کردند که در رابطه با راست آزمایی فعالیت هایی که آژانس باید برای حل و فصل مسایل باقی مانده انجام دهد، همکاری بیشتری داشته باشند و این فعالیت ها گام به گام انجام شود.

4- همان گونه که در گزارش قبلی ذکر شد، چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلیس و آمریکا در 24 نوامبر برنامه اقدام مشترک را با ایران امضا کردند. برنامه اقدام مشترک تصریح می کند که هدف این مذاکرات دستیابی به راه حل جامع مرضی الطرفین و پایداری است که تضمین کند برنامه هسته ای ایران منحصرا صلح آمیز است. طبق برنامه مشترک، اولین مرحله محدود به یک دوره شش ماهه و با رضایت طرفین قابل تمدید است. بر اساس درخواست کشورهای 1+5 و ایران و با توجه به حمایت شورای حکام (برای رسیدگی به دسترسی ایران به ذخائر پولی خود)، آژانس در حال نظارت موارد هسته ای ضروری و راستی آزمایی های مرتبط در چارچوب برنامه اقدام مشترک است.

طبق درخواست ˈای 3+ 3ˈ و ایران و تایید شورای حکام، طبق برنامه اقدام مشترک، آژانس علاوه بر وظایف فعلی درچارجوب توافقنامه پادمان ها وشروط مربوط به قطعنامه های شورای امنیت، مسوولیت نظارت و راست آزمایی فعالیت های مرتبط هسته ای را به عهده دارد.

5- ایران و اعضای گروه پنج بعلاوه یک در تاریخ 24 ژوئیه 2014 تمدید برنامه مشترک اقدام تا 24 نوامبر 2014را به آژانس اطلاع دادند و ادامه نظارت و راست آزمایی های لازم در چارچوب برنامه اقدام مشترک، از جمله نظارت بر تولید سوخت برای راکتور تحقیقاتی تهران را خواستار شدند.

6- بر اساس تصویب شورای حکام در نشست 24 ژانویه سال 2014، آژانس بین المللی انرژی اتمی، نظارت و راست آزمایی موارد تعیین شده در برنامه مشترک اقدام را به عهده دارد و با توجه به تمدید برنامه اقدام مشترک، آژانس به نظارت و راست آزمایی این موارد ادامه خواهد داد. با توجه به تمدید برنامه مشترک اقدام، آژانس برای ادامه نظارت و راست آزمایی به 1 میلیون یوروی دیگر نیاز داشت که در اوایل سپتامبر 2014 تامین حدود 300 هزار یورو به آژانس وعده داده شد.

7- این گزارش به تحولات پس از گزارش قبلی مدیر کل می پردازد.

B- شفاف سازی درباره مسایل حل نشده

8 - شورای حکام در قطعنامه نوامبر 2011 اعلام کرد که افزایش مذاکرات ایران و آژانس به منظور حل فوری مسایل مهم باقی مانده، از جمله همه اطلاعات مرتبط، اسناد، تاسیسات، مواد و افراد در ایران، ضروری است.

شورای حکام در قطعنامه نوامبر اعلام کرد که به منظور اعاده اعتماد بین المللی به ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران، همکاری ایران با خواسته های آژانس درباره مسایل باقی مانده فوری و ضروری است.

9- با توجه به گزارش قبلی مدیر کل و تقاضای آژانس، ایران توضیحات بیشتری در رابطه با چاشنی های انفجاری بریج وایر به عنوان اقدام عملی در گام دوم چهارچوب همکاری داد. بر اساس تجزیه و تحلیل اطلاعات ارایه شده از سوی ایران درباره شش اقدام عملی دیگر، آژانس در حال حاضر مساله باقی مانده ای در این رابطه نمی بیند.

10- مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی در راستای تلاش برای پیشرفت گفت وگوها در سطح مقامات بلندپایه و همکاری بیشتر بین ایران و آژانس، در 17 اوت 2014 با ˈحسن روحانیˈ رییس جمهوری اسلامی ایران، ˈعلی اکبر صالحیˈ معاون و رییس سازمان انرژی اتمی ایران و ˈمحمد جواد ظریفˈ وزیر امور خارجه ایران دیدار و گفت وگو کرد.

مدیر کل در این دیدارها بر اهمیت اجرای به موقع چارچوب همکاری تاکید کرد. مدیر کل خاطر نشان کرد که ایران از تعهد قاطعانه خود برای همکاری و تمایل به تسریع روند حل و فصل مسایل باقی مانده سخن گفت.

11- مدیر کل در رابطه با چاشنی های انفجاری بریج وایر گفت که ایران اطلاعات و توضیحاتی را در زمینه تصمیم خود برای تولید چاشنی های امن در اوایل 2000 ارایه داد.

مدیر کل خاطر نشان کرد که اطلاعاتی که ایران در رابطه با فعالیتش در زمینه استفاده از این چاشنی ها در صنعت نفت و گاز پس از سال 2007 به آژانس ارایه داد با کاربردهای تخصصی صنعتی همخوانی ندارد. مدیر کل همچنین گفت که آژانس به بررسی همه مسایل باقی مانده از گذشته، از جمله چاشنی های بریج وایر، یک کاسه کردن این مسایل در یک ˈ سیستم ˈ و ارزیابی این سیستم به عنوان یک کل نیاز دارد.

12- در طول نشست های فنی در تهران در تاریخ 16 و 17 اوت 2014، مقامات ایرانی و آژانس در مورد نحوه پیش رفتن با اقدامات عملی فعلی، از جمله پنج اقدام عملی سومین گام چارچوب همکاری های توافق شده در ماه مه 2014 گفت و گو کردند. آژانس همچنین گفت وگو درباره اقدامات عملی جدید را که باید به عنوان گام بعدی چارچوب همکاری اجرایی شوند، پیشنهاد کرد.

13- آژانس در تاریخ 25 اوت 2014 ، با هدف پیشبرد روند همکاری، 4 نامه برای ایران فرستاد. یکی از پیشنهادهای آژانس این بود که قبل از پایان ماه اوت، نشستی در تهران برگزار شود تا ایران و آژانس درباره پنج اقدام عملی سومین گام چارچوب همکاری گفت وگو و آن را حل و فصل کنند. آژانس همچنین از ایران دعوت کرد تا اقدامات عملی تازه ای را برای رفع نگرانی های مطرح شده از سوی آژانس (در ضمیمه گزارش GOV/2011/65) ارائه کند.

14- ایران سه اقدام از پنج اقدام عملی توافق شده با آژانس را در سومین گام چارچوب همکاری اجرا کرد. دو مورد از این اقدامات پس از ضرب الاجل توافق شده یعنی 25 اوت 2014 ، به شرح زیر اجرا شد:

- اطلاعات توافق شده بین طرفین ارائه و بازدید فنی از یک مرکز تحقیقات و توسعه سانتریفیوژ انجام شد (در تاریخ 30 اوت 2014)

- اطلااعات توافق شده بین طرفین ارائه و امکان دسترسی مدیریت شده به کارگاه های مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاه های تولید روتور(پروانه) سانتریفیوژ و تأسیسات ذخیره سازی فراهم شد (جدیدترین بازرسی در تاریخ 18، 19 و 20 اوت انجام شد).

- رویکرد حفاظت رآکتور IR-40 جمع بندی و نتیجه گیری شد (در تاریخ 31 اوت 2014).

آژانس تصدیق می کند که ایران این اقدامات عملی را در سومین گام چارچوب همکاری اجرا کرد و آژانس در حال بررسی و تجزیه و تحلیل اطلاعات ارائه شده از سوی ایران است.

15- در نامه مورخ 28 اوت 2014، ایران در کنار پیشنهادهای دیگر، از آمادگی خود برای میزبانی نشست فنی با آژانس در تهران در تاریخ 31 اوت 2014 خبر داد.

در این نشست، ایران مذاکرات خود با آژانس را درباره دو اقدام عملی دیگر گام سوم چارچوب همکاری مربوط به انفجارهای بزرگ و محاسبات حمل نوترون آغاز کرد. در این نشست برای برگزاری نشست فنی دیگر توافق شد.

16- ایران در نامه 28 اوت 2014 همچنین پیشنهاد کرد پیش از تعیین هر گونه اقدامی جدید، یک نقشه راه طراحی شود. آژانس در پاسخ به این نامه، در تاریخ 4 سپتامبر 2014 بار دیگر از ایران خواست برای رفع نگرانی های مطرح شده از سوی آژانس، بدون فوت وقت اقدامات عملی جدید را در رابطه با چارچوب همکاری ارایه کند. اقدامات عملی جدید هنوز ارائه نشده است.

17- تعامل ایران با آژانس، از جمله ارائه اطلاعات و تجزیه و تحلیل های فعلی آژانس، به درک بهتر آژانس از برنامه هسته ای ایران کمک می کند.

C. تاسیسات اعلام شده در چارچوب توافقنامه پادمان های ایران

18- بر اساس توافقنامه پادمان ها با ایران، این کشور وجود 18 مورد از تاسیسات هسته ای خود و 9 مکان دیگر را که در آن جا مواد هسته ای مصرف عادی دارد، به آژانس بین المللی انرژی اتمی اعلام کرد. به هر حال، برخی فعالیت های خاص ایران در شماری از تاسیسات هسته ای بر خلاف قطعنامه های شورای حکام و شوری امنیت سازمان ملل است و آژانس به راست آزمایی عدم تغییر کاربری در این تاسیسات اعلام شده ادامه می دهد.

D- فعالیت های مرتبط با غنی سازی

19- بر خلاف قطعنامه های شورای حکام و آژانس، ایران همه فعالیت های غنی سازی و فعالیت های مرتبط با آن را در تاسیسات اعلام شده خود متوقف نکرده است. البته، از 20 ژانویه سال 2014 ایران ˈیو اف 6ˈ غنی شده بالای 5% U-235 تولید نکرد و همچنین ذخایر کیک زرد غنی شده 20% خود را کاهش داد. همه فعالیت های مرتبط باغنی سازی در تاسیسات اعلام شده از سوی ایران در چارچوب توافقنامه پادمان ها است و تمام مواد هسته ای، آبشارهای نصب شده و ایستگاه های سوخت رسانی و تخلیه سوخت این تاسیسات تحت نظارت آژانس قرار دارند.

20- ایران اعلام کرد که هدف از غنی سازی UF6 تا سطح 5 درصد، تولید سوخت برای تاسیسات هسته ای این کشور است. ایران همچنین گفت که غنی سازی UF6 تا سطح 20 درصد به منظور تامین سوخت رآکتورهای تحقیقاتی است.

21- موادی که ایران پس از شروع به غنی سازی اورانیوم در تاسیسات اعلام شده اش تولید کرد، به شرخ زیر است:

- 12772 کیلوگرم ˈیو اف 6ˈ غنی شده تا میزان 5%. 7765 کیلوگرم آن(( 710 کیلوگرم کمتر از زمان گزارش قبلی مدیرکل) به صورت ˈیو اف 6ˈ غنی شده تا میزان 5% و بقیه بیشتر فراوری شده است

- از زمانی که ایران غنی سازی تا سطح 20 درصد را متوقف کرد، تمام 447.8 کیلوگرم اورانیوم 20 درصد غنی شده خود را یا رقیق و یا به اکسید اورانیوم تبدیل کرد.

D-1 نطنز

22- تأسیسات غنی سازی سوخت: تأسیسات غنی سازی سوخت (FEP) ، تأسیسات سانتریفیوژی غنی سازی برای تولید اورانیوم با غنای پایین (LEU) تا 5% U-235 غنی شده است. این تأسیسات اولین بار در سال 2007 عملیاتی شد. این تأسیسات دارای دو سالن تولید A و B است . بر اساس اطلاعات طراحی که ایران اریه کرد، هشت واحد که هریک شامل 18 آبشار است، برای اتاق تولید A منظور شده است . مجموع سانتریفیوژهای آن حدود 25000 در قالب 144 آبشاراست.

در حال حاضر، یک واحد دارای سانتریفیوژهای IR-2m ، پنج واحد دارای سانتریفیوژهای IR-1 و دو واحد دیگر هیچ سانتریفیوژی ندارد. ایران هنوز اطلاعات طراحی مربوط به سالن تولید B را ارائه نکرده است.

23- وضعیت واحد دارای سانتریفیوژهای IR-2m تا تاریخ 13 اوت 2014 در قیاس با گزارش قبلی مدیرکل تغییری نکرده است. شش آبشار با سانتریفیوژهای IR-2m نصب شد، هیچ یک از این آبشار ها با UF6 طبیعی تغذیه نشدند و مقدمات نصب 12 آبشار دیگر سانتریفیوژهای IR-2m در این واحد پایان یافت.

24- موقعیت پنج واحد دارای سانتریفیوژهای IR-1تا تاریخ 13 اوت 2014 در قیاس با گزارش قبلی مدیرکل تغییری نکرده است. 90 آبشار نصب شد که 54 آبشار آن با UF6 طبیعی تغذیه شد. همان گونه که گزارش قبلی اعلام کرد، مقدمات نصب 36 آبشارIR-1 در دو واحدی که سانتریفیوژ ندارند، به پایان رسید.

25- ایران از شروع روند تولید در فوریه 2007 تا 12 اوت 2014 2007، 141513 کیلوگرم UF6 طبیعی به آبشار های تأسیسات غنی سازی سوخت تزریق کرد و در مجموع 12464 کیلوگرم UF6 تا 5% U-235 غنی شده تولید کرد.

- 26 ایران در 17 اوت 2014 به آژانس اطلاع داد که ترکیب حدود 4118 کیلوگرم UF6 تا 2%U-235 غنی شده را به اورانیوم طبیعی کاهش می دهد.

27- طبق بررسی نمونه های زیست محیطی جمع آوری شده از تأسیسات غنی سازی سوخت و دیگر اقدامات، آژانس به این نتیجه رسید که این تأسیسات همسو با گزارش ایران در پرسش نامه اطلاعات طراحی مربوطه (DIQ) فعالیت می کنند.

28- تأسیسات آزمایشی غنی سازی سوخت: تأسیسات آزمایشی غنی سازی سوخت (PFEP) یک تأسیسات تحقیق توسعه (R&D) و تولید آزمایشی LEU است که برای اولین بار در اکتبر 2003 عملیاتی شد. این تأسیسات شش آبشار دارد و به دو واحد تقسیم شده است: واحدی که ایران برای تولید UF6 غنی شده تا 20 درصد (آبشار های 1 و 6) و واحدی که ایران برای تحقیق و توسعه (آبشارهای 2، 3، 4، و 5) طراحی کرد.

29- واحد تولید: همانگونه که در گزارش قبلی مدیر کل آمده است، ایران تزریق UF6 تا درصد 5% غنی شده U-235 به آبشارهای 1 و 6 متوقف کرد و آنها را با UF6 طبیعی تغذیه می کند. در 8 فوریه 2014، ایران بخش هایی از پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه (DIQ) را به روز کرد و اعلام داشت که به خاطر تغییر سطح غنی سازی اقداماتی انجام داد و این اقدامات به طور موقت و در طول تکمیل گام اول برنامه مشترک اقدام انجام شد.

30 - از فوریه 2010 که تولید آبشارهای 1 و 6 شروع شد تا 20 ژانویه 2014، زمانی که ایران تولید UF6 با غنای 20 درصد را متوقف کرد، ایران 1630.8 کیلوگرم UF6 به آنها تزریق کرد . در مجموع، 201. کیلوگرم UF6 غنی شده تا سطح 20 درصد تولید کرد که همه این مواد تولید شده، تغییر کاربری داد و آژانس این مساله را راست آزمایی کرد.

بین ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و ۱۸ اوت ۲۰۱۴، ایران ۵۱۹.۲ کیلوگرم از UF6 طبیعی را به آبشارهای ۱ و ۶ در تاسیسات آزمایشی تزریق کرد و در مجموع ۴۹.۷ کیلوگرم UF6 غنی شده تا ۵ درصد تولید کرد.

31- واحد تحقیق و توسعه: پس از گزارش قبلی مدیرکل ، ایران به طور متناوب UF6 به سناتریفیوژهای IR6 و به سانتریفیوژهای IR1، IR-2M، IR-4 و IR-6 تزریق کرد. هنوز به سانتریفیوژهای IR-5 UF6 تزریق نشده است. همان گونه که در گزارش پیشین مدیر کل ذکر شد، آژانس وجود آبشار نصب شده ای که هنوز به مجموعه متصل نشده است را تایید می کند.

۳۲- بین ۶ مه ۲۰۱۴ و ۱۸ اوت ۲۰۱۴، بالغ بر ۳۹۷.۸ کیلوگرم UF6 طبیعی به سانتریفیوژها در واحد تحقیق و توسعه تزریق شد اما هیچ اورانیوم با غنای پائینی به عنوان محصول از آن برداشت نشد و ته مانده آن در پایان فرایند بازترکیب شد.

۳۳- بین ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۴، ایران ترکیب ۱۰۸.۴ کیلوگرم از ذخایر UF6 غنی شده تا سطح بیست درصد خود را تغییر داد.

۳۴- طبق نمونه های زیست محیطی جمع آوری شده از PFEP و دیگر اقدامات راست آزمایی، آژانس به این نتیجه رسید که این تأسیسات همسو با پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه ارائه شده از سوی ایران، فعالیت کردند.

D2. فردو

35- کارخانه تولید سوخت فردو: فردو بر اساس پرسش نامه اطلاعات طراحی 18 ژانویه 2012، یک سایت غنی سازی کیک زرد با استفاده از سانتریفیوژ تا سطح 20 درصد و 5 درصد است. این تاسیسات که اولین بار در سال 2011 مورد استفاده قرار گرفت، برای 2976 سانتریفیوژ در 16 آبشار طراحی شده است و به واحد ۱ و ۲ تقسیم می شود. در حال حاضر، همه سانتریفیوژهای نصب شده در فردو از نوع نسل ۱ است.

در تاریخ ۸ فوریه 2014، ایران پرسش نامه اطلاعات طراحی مربوط به فردو را به روز و اعلام کرد که اقداماتی را برای تغییر سطح غنی سازی در فردو انجام داد. در این پرسش نامه قید شده بود که این اقدامات، موقت و در چارچوب مرحله اول برنامه مشترک اقدام است.

36- همان گونه که در گزارش های قبلی مدیر کل آمده است، ایران تزریق UF6 با غنای 5درصد را به چهار آبشار از آبشارهای موجود در واحد شماره 2 تأسیسات فردو را متوقف کرد و در حال حاضر، UF6 طبیعی را به این آبشارها تزریق می کند.

از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک، ایران این آبشارها را دیگر به صورت متصل به هم، مورد استفاده قرار نداد و به هیچ یک از 12 آبشار دیگر موجود در تاسیسات فردو نیز . UF6تزریق نکرد.

37- بر اساس راست آزمایی فیزیکی فهرست که در ماه نوامبر سال 2013 از سوی آژانس در تأسیسات فردو انجام شد، با وجود عدم قطعیتی که طبق روال معمول در بررسی های از چنین تأسیساتی وجود دارد، آژانس فهرست اعلام شده از سوی ایران در تاریخ 20 ژانویه 2014 را تأیید می کند.

38- از زمان شروع تولید UF6 در سال 2011 در ایران تا تاریخ 20 ژانویه 2014 که تولید UF6 با غنای 20 درصد از سوی ایران متوقف شد، ایران 1806 کیلوگرم UF6 با غنای 5درصد را به آبشارهای تأسیسات فردو تزریق کرد و در مجموع، 245.9 کیلوگرم UF6 با غنای 20 درصد تولید کرد.

آژانس تایید می کند که از آن تاریخ همه UF6 با غنای 20 درصد از روند تولید کنار گذاشته شد. طی روزهای 20 ژانویه 2014 و 17 اوت 2014، ایران 1349.7 کیلوگرم UF6 طبیعی به آبشارهای تأسیسات فردو تزریق و در مجموع، 142.7 کیلوگرم UF6 با غنای 5درصد تولید کرد.

39- بر اساس نتایج بررسی ها و تجزیه و تحلیل نمونه های زیست محیطی جمع آوری شده از تأسیسات فردو و دیگر اقدامات راست آزمایی ، آژانس به این نتیجه رسید که فعالیت تأسیسات فردو همسو با اعلام ایران و اطلاعات مطروحه در پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه است.

D-3. سایر فعالیت های مربوط به غنی سازی

40- ایران همچنان این امکان را به آژانس می دهد تا به صورت مدیریت شده به کارگاه های تولید سانتریفیوژ، کارگاه های تولید روتور(پروانه) سانتریفیوژ و تاسیسات ذخیره سازی دسترسی داشته باشد. این دسترسی و نیز ارایه اطلاعات توافق شده، به دنبال توافقنامه چارچوب همکاری از سوی ایران صورت گرفت. ایران در راستای این دسترسی مدیریت شده، موجودی روتورهای سانتریفیوژ خود را که برای جایگزین کردن سانتریفیوژهای معیوب و از کار افتاده در نظر گرفته شده است، به آژانس اعلام می کند.

آژانس اطلاعات ارائه شده از سوی ایران را بررسی کرد و طبق درخواست، توضیخات بیشتری هم دریافت کرد. از زمان اجرای برنامه مشترک اقدام و با بررسی اطلاعات ارائه شده از سوی ایران و دسترسی مدیریت شده و سایر اقدامات مرتبط با راست آزمایی صورت گرفته از سوی آژانس، آژانس می تواند تایید کند که ایران صرفا برای جایگزین کردن سانتریفیوژهای معیوب، روتور سانتریفیوژ تولید می کند.

41- در راستای یکی از اقدامات عملی توافق شده در چهارچوب همکاری، ایران موافقت کرد تا اطلاعات توافق شده را ارائه و زمینه انجام بازدید فنی از یک مرکز تحقیق و توسعه سانتریفیوژ را فراهم کند. آژانس در تاریخ 30 اوت 2014 این بازدید را انجام داد.

E. فعالیت های بازفرآوری

42- طبق قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت ایران ملزم به تعلیق فعالیت های بازفرآوری، از جمله تحقیقات و توسعه است.

همان گونه که در گزارش قبلی آمده است، ایران در ژانویه 2014 اعلام کرد که در طول بازه زمانی گام اول (6 ماه)، وارد مراحل فعالیت های بازفرآوری یا ساخت تأسیسات قادر به فعالیت های بازفرآوری نمی شود. ایران در نامه مورخ 27 اوت 2014 به آژانس اعلام کرد که اقدامات داوطلبانه در چارچوب تمدید برنامه مشترک اقدام تمدید شد.

43- آژانس به نظارت بر استفاده از سلول های داغ در راکتور تحقیقاتی تهران و تأسیسات تولید رادیوایزوتوپ های زنون، ید و مولیبدنوم (MIX) ادامه داد.

آژانس در تاریخ 12 اوت 2014 از راکتور تحقیقاتی تهران، بازرسی و راست آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) انجام داد و در 13 اوت نیز در تأسیسات تولید رادیوایزوتوپ های زنون، ید و مولیبدنوم، راست آزمایی اطلاعات طراحی انجام داد. آژانس می تواند تأیید کند که هیچ گونه فعالیت مرتبط به بازفرآوری در راکتور تحقیقاتی تهران، تأسیسات تولید رادیوایزوتوپ ها و نیز دیگر تأسیساتی که آژانس به آنها دسترسی دارد، انجام نمی شود.

F. پروژه های مرتبط با آب سنگین

44- ایران بر خلاف قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت کار در زمینه همه پروژه های مربوط به آب سنگین را تعلیق نکرده است. با این حال، از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک، ایران نه قطعه مهمی در رآکتور IR-40 نصب کرد و نه بسته های سوخت هسته ای رآکتور IR-40 را در کارخانه تولید سوخت (FMP)، تولید کرد.

45- رآکتور IR-40: این رآکتور که طبق پادمان های آژانس است، یک رآکتور 40 مگاواتی تحقیقاتی آب سنگین است که گنجایش 150 ماشین حاوی سوخت اورانیوم طبیعی را دارد.

46- در تاریخ 11 اوت 2014، آژانس یک DIV در رآکتور اراک انجام داد و متوجه شد که پس از گزارش قبلی مدیر کل، هیچ یک از قطعات اصلی باقی مانده رآکتور اراک نصب نشده است. در راستای یکی از اقدامات عملی توافق شده در چارچوب همکاری بین ایران و آژانس، در تاریخ 31 اوت 2014، ایران و آژانس در زمینه یک رویکرد حفاظت و مبتنی بر پادمان ها درباره رآکتور اراک به توافق رسیدند.

47- کارخانه تولید آب سنگین: این کارخانه تأسیساتی برای تولید آب سنگین است که از ظرفیت تولید سالانه 16 تن آب سنگین برخوردار است.

48- همان گونه که در گزارش قبلی آمده ، گرچه کارخانه تولید آب سنگین در زمره توافقات پادمان های آژانس نیست اما این کارخانه در تاریخ 8 دسامبر 2013 در زمره موارد دسترسی مدیریت شده آژانس قرار گرفت.

ایران در طول دسترسی مدیریت شده، اطلاعات توافق شده بین طرفین را به آژانس ارائه کرد. افزون بر این، دسترسی به محل ذخیره سازی آب سنگین در مجتمع تبدیل اورانیوم (UCF) اصفهان، امکان بررسی ویژگی های آب سنگین را برای آژانس فراهم ساخت.

منبع :آفتاب

نظرات ارسالی:

مشارکت در بحث:

نام:

ایمیل:

متن پیام:

کد امنیتی:

تمام حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به پورتال خبری البرز می باشد و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
البرز به هیچ ارگان ،دسته ، حذب و گروهی وابسته نیست
Copyright alborznews©2010 . All Rights Reserved