بر اساس مطالعه جدید، بیماران مبتلا به شرایط جدی قلبی و ریوی دارای طیف عادی بیانات چهره نبوده و به ویژه قادر به نشان‌دادن تعجب در پاسخ به سرنخ‌های عاطفی نیستند.
در تحقیق انجام‌شده در دانشگاه ایندیانا، بیماران دارای درد قفسه سینه و کوتاهی تنفس طیف محدودتر بیان چهره را نسبت به بیماران دیگر داشتند. فقدان حالات چهره می‌تواند به پزشکان در اولویت‌بندی بیماران در شرایط اضطراری کمک کند و به اعتبار علمی ارزیابی بصری سریع آن‌ها از میزان بیماربودن فرد، بیفزاید.
در این تحقیق، دقت تشخیص بیان‌های کاهش‌یافته چهره در 50 بیمار مبتلا به درد قفسه سینه و کوتاهی تنفس بررسی شد. بیماران یک کارتون خنده‌دار، نمایی نزدیک از یک چهره متعجب و تصویری از فردی را دیدند که اشک می‌ریخت و واکنش آن‌ها ضبط شد.
این واکنش‌ها سپس با استفاده از «سیستم کدبندی عمل چهره» (FAC) تحلیل شدند. این سیستم تغییرات فعالیت عضلانی چهره را ارزیابی کرده و میزان لبخند، اخم و تعجب را منعکس می‌کند. پس از آن، بیماران برای بررسی امکان ابتلای آن‌ها به بیماری قلبی یا ریوی اسکن شدند.
تحلیل‌ها نشان داد بیماران با درد قفسه سینه و کوتاهی نفس که دارای مشکل جدی قلب و ریه بودند، طیف محدودتری از بیان چهره را در واکنش به سرنخ‌های بصری نسبت به افرادی از خود بروز دادند که دارای چنین مشکلات سلامتی جدی نبودند.
دکتر جفری کلاین از دپارتمان پزشکی اضطراری دانشگاه ایندیانا گفت: ما معتقدیم این افراد به دلیل بیماری‌شان، نمی‌توانند یک محرک عاطفی را به شیوه‌ای که اکثر مردم تحت شرایط عادی به آن پاسخ می‌گویند، پردازش و به آن واکنش نشان دهند.
جزئیات این مطالعه در مجله Emergency Medicine منتشر شد.