ماش، عدس، گندم، جو و شنبلیله، دانه‌هایی هستند که بیش از همه برای تهیه جوانه مناسب هستند.

 جوانه‌های غلات و دانه‌ها سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی‌اند و در گروه سبزی‌ها قرار می‌گیرند. طی جوانه زدن، نشاسته، پروتئین و چربی‌های موجود در دانه به واحدهای قابل هضم و جذب‌تری تبدیل می‌شوند.

در این فرآیند میزان ویتامین، املاح معدنی و پروتئین دانه افزایش، اما کالری و کربوهیدرات‌هایش کاهش می‌یابد زیرا نشاسته موجود در گندم، برای تأمین املاح و ویتامین‌ها مصرف می‌شود.

اگرچه نشاسته موجود در جوانه‌ها کمتر می‌شود اما نباید در مصرف آن زیاده‌روی کرد چون ارزش غذایی 4 قاشق غذاخوری جوانه گندم، معادل یک واحد نان است. به عبارت ساده‌تر، 100 گرم گندم، 500 کیلوکالری و 100 گرم جوانه گندم، 200 کیلوکالری انرژی دارد. طی جوانه زدن، نشاسته، پروتئین و چربی‌های موجود در دانه به واحدهای قابل هضم و جذب‌تری تبدیل می‌شوند

ویتامین B موجود در جوانه گندم نیز نقش موثری در تعادل سیستم عصبی دارد و مصرف آن در کسانی که دچار اختلالات خواب (کم خونی) یا استرس هستند، باعث آرامش خاطر، تقویت اعصاب و رفع بی‌خوابی و بهبود عملکرد طبیعی اعصابشان می‌شود و احساس خستگی مفرط، ضعف و بی‌حالی را کاهش می‌دهد.

جوانه گندم به دلیل داشتن ویتامین‌های ای، سلنیوم و منیزیم، رادیکال‌های آزاد را حذف می‌کند و به تقویت سیستم ایمنی و فعالیت‌های مغز کمک می‌کند. بهترین روش مصرف جوانه گندم به صورت تازه است نه پودر یا خشک‌شده آن.

می‌توان جوانه‌ها را به انواع سالاد افزود و به میزان مناسب همراه غذا خورد یا به ماست اضافه کرد. به این ترتیب هم تنوع و هم ارزش غذایی سالاد افزایش می‌یابد.

توصیه می‌شود جوانه گندم را در غذای بچه‌های زیر 2 سال هم بریزید اما به دلیل طعم خاص آن، بهتر است برای بچه‌های بین سنین 5-2 سال، آن را به ماست اضافه کنید. در صورتی که کودک بالای 5 سال است، حتماً جوانه‌ها را به سالاد بیفزایید.

مصرف جوانه همراه با سالاد یا ساندویچ‌های خانگی، میان‌ وعده‌ای مناسب برای تمام افراد به خصوص دانش‌آموزان است.