به گزارش  پورتال خبری البرز غلامعلی حداد عادل عضو ائتلاف پیشرفت که طی ماه های اخیر به طور مکرر وجود هرگونه اختلافی را در این ائتلاف شایعه دانسته بود در گفت وگویی با هفته نامه مثلث گفت: در این چند ماهی که بحث ائتلاف مطرح بوده، هر روز از اطراف و جوانب، شایعاتی از سمت همین گروه های مختلف ناراضی ساخته شده است، این روزها هم بازار این شایعات داغ است و هرچه هم پیش برویم داغ تر می شود.

در مقابل جماعتی که از ائتلاف ناراضی و ناراحت هستند، عموم مردم متدین و طرفدار انقلاب و دلسوزان که اصولگرایی را قبول دارند، از این ائتلاف استقبال کردند. گفتند: «خب، اینکه سه نفر نخواهند با هم رقابت کنند، چیز بدی نیست و خیلی هم خوب است.»

در این چند ماهی که بحث ائتلاف مطرح بوده، هر روز از اطراف و جوانب، شایعاتی از سمت همین گروه های مختلف ناراضی بوده است، این روزها هم بازار این شایعات داغ است و هرچه هم پیش برویم داغ تر می شود. ائتلاف تا این لحظه که من با شما صحبت می کنم بحمدالله برقرار است و هر سه نفر اعتقاد خودشان را به ائتلاف به صورت مکرر بیان کرده اند.

البته متحد شدن و متحد ماندن کار سختی است و اختلاف داشتن آسان . یعنی این کاری است که خوب بلدیم اما متحد شدن را بلد نیستیم. چون سابقه زیادی بین ما ندارد، البته به همان اندازه که سازوکارش دشوار است نتیجه اش خوب است؛ برعکس اختلاف که به همان اندازه که آسان است تحمل نتیجه اش سخت است. ما سعی کردیم این سختی را تحمل کنیم و به نتیجه شیرینش برسیم. مساله مهمی که وجود دارد سازوکار رسیدن از سه نفر به یک نفر است. این موضوع اصلی ائتلاف ماست که تا حدود زیادی درباره اش با هم گفت وگو کردیم. من امیدوارم هم این سازوکار نهایی شود و هم زمان اعلام نتیجه قطعی شود.

حقیقت این است که ما این سه عنوان را بین خودمان پذیرفته ایم ولی به هیچ کدام وزن نداده ایم. این تیم محوری و برنامه داشتن هم جزو کارآمدی است. ائتلاف ما سه ضلع دارد؛ مشروعیت، مقبولیت و کارآمدی. مقبولیت را از نظر سنجی می گیریم. مشروعیت را به اعتبار بینش فرد باید بسنجیم.

حالا دیگر این مساله کار را پیچیده تر می کند و بار دیگر ما را به عقب برمی گرداند. کارآمدی هم اضلاع و اجزای مختلفی دارد. بنده فکر می کنم بهترین راه، حل مساله در درون جمع سه نفره خودمان است. چون هرچه به یک مرجع بیرونی دیگری ارجاع داده شود احتمال مشکل شدن بیشتر می شود.

می خواهم بگویم کسانی که دائم خبر شکست ائتلاف را تبلیغ می کنند مستند به واقعیات صحبت نمی کنند بلکه بیشتر تمایلات خودشان را مطرح می کنند.

من بیش از آنکه به پیروزی خودم بیندیشم، به پیروزی اصولگرایان و اصولگرایی می اندیشم. چون احتمال می دادم اگر من وارد شوم، دیگرانی هم از اصولگرایان وارد خواهند شد. بنده مصلحت ندیدم کاری بکنم که احتمالا به شکست کل اصولگرایی منجر شود. محاسبه ما این بود که اگر قرار شود بنده و دیگران که هرکدام مقداری رای داریم وارد انتخابات شویم، سبد رای اصولگرایان تقسیم خواهد شد و ممکن است هیچ کدام پیروز نشویم. چون چنین احتمالی وجود داشت ما از اول به صورت مستقل شرکت نکردیم. گفتیم با وجود اختلاف سلیقه ای که بین ما سه نفر وجود دارد اگر یک نفر از ما وارد انتخابات شده و پیروز شود، بهتر از این است که هر سه نفر ما شرکت کنیم و هیچ کدام پیروز نشود. این محاسبه ای بود که برای ورود به این ائتلاف داشتیم.

با این تفاسیر، شما همچنان خطر اصلاح طلبان را جدی می دانید؟

به هر حال در جامعه شرایطی وجود دارد که نباید بی گدار به آب زد و بی محابا وارد انتخابات شد. همین شرایطی که بعضی از اصلاح طلبان را به این جمع بندی رسانده که انتخابات ۹۲ یک فرصت طلایی است برای آنها؛ به هر حال این حرف حتی اگر خیلی دقیق و درست نباشد، به کلی هم دور از واقعیت نیست، یعنی مشکلات بیرونی و درونی ما شرایط را تا اندازه ای حساس کرده که ما باید احتیاط کنیم و از رقابت های درون خانواده اصولگرایی تا جایی که امکان دارد کم کنیم.

جلسات سه نفره در حال حاضر هفته ای یک بار برگزار می شود یا با توجه به موضوعات برگزار می شود؟

گاهی بیشتر از هفته ای یک بار برگزار می شود.

می خواهم بپرسم آیا ممکن است تا لحظه آخر، حضور این سه نامزد ادامه داشته باشد و منجر به کناره گیری نشود؟

در حال حاضر به نظر می رسد که این اتفاق با آن فلسفه ائتلاف در تضاد است، یعنی احتمال وقوع چنین چیزی ضعیف است.

در مورد فضای کلی انتخابات چه تصوری دارید؟

فکر می کنید ما چند قطب جدی در انتخابات خواهیم داشت و در واقع رقابت چگونه شکل خواهد گرفت؟ بنده فکر می کنم اولا به طور کلی سه زمین بازی در این انتخابات وجود دارد؛ یکی متعلق به اصولگرایان است، یکی اصلاح طلبان و یکی هم طرفداران دولت.

احتمال ورود آقای هاشمی و آقای خاتمی را هم نمی دهم. در واقع جمع بندی های من این است که آقای هاشمی و آقای خاتمی وارد عرصه انتخابات نخواهند شد. در مورد طرفداران دولت موضع از این هم مبهم تر است؛ علاقه آقای احمدی نژاد این است که روشی را که در اداره کشور داشته، ادامه پیدا کرده و ایشان تمایل دارد که فکر و برنامه هایش را همچنان بتواند ادامه دهد، البته این تمایلی است که روسای جمهوری قبل هم داشته اند.

با فرض اینکه اصلاح طلبان با یک یا دو نامزد وارد انتخابات شوند و اصولگراها هم از تعدادشان کاسته شده و چهره های شاخص شان بیشتر مورد توجه مردم باشد، فکر می کنید ممکن است انتخابات یک مرحله ای شود یا اینکه پیش بینی این مساله از هم اکنون دشوار است؟

در ایران پیش بینی نتایج انتخابات ریاست جمهوری کار آسانی نیست. علتش هم این است که احزاب تسلطی بر افکار عمومی در انتخابات ریاست جمهوری ندارند.

درباره جبهه پایداری شما چگونه فکر می کنید؟ در انتخابات مجلس نهم شما از جمله افرادی بودید که در فهرست جبهه پایداری قرار گرفتید. در واقع مثل برخی از اصولگرایان شما با آنها رابطه بدی ندارید. فکر می کنید جمع بندی نهایی آنها چگونه شود و چه نسبتی با سایر گروه های اصولگرا پیدا خواهند کرد؟ در مورد آقای لنکرانی چگونه فکر می کنید؟

همان طور که اشاره کردید رابطه بنده با دوستان جبهه پایداری رابطه خوبی است.

با خود آقای مصباح هم از قبل رابطه خوبی داشتید؟

بله؛ سابقه آشنایی من با آیت الله مصباح و علاقه و ارادت به ایشان به حداقل ۱۰ سال قبل از انقلاب اسلامی برمی گردد. من از سال ۴۷ با آیت الله مصباح در موسسه «در راه حق» همکاری داشتم. آن ارادت و علاقه فراتر از مسائل امروز جبهه پایداری است. ایشان هم به بنده همیشه لطف داشته اند. جبهه پایداری خودش را وارث گفتمان آقای احمدی نژاد می داند و می گوید قطع نظر از شخص آقای احمدی نژاد آن گفتمان باید حفظ شود. دیگران هم اعتراض می کنند که شما تنها وارث آن گفتمان نیستید و آن گفتمان، گفتمانی است عمومی تر؛ گفتمان اصولگرایی است و مردم هم به آقای احمدی نژاد به عنوان یک اصولگرا رای دادند. گرچه آقای احمدی نژاد هیچ وقت این کلمه را در این هشت سال به زبان نیاورد ولی عده ای از جمله خود من اعتقادم این است که ایشان بر دوش اصولگرایی بودند که دیده شدند و رای آوردند. جبهه پایداری از لحاظ گفتمان مواضع خوبی دارد، ولی در عمل بنده انتظار داشتم که این دوستان در انتخابات مجلس نهم انعطاف بیشتری از خودشان نشان دهند. من فکر می کردم اگر اینها اندکی انعطاف نشان می دادند و در شورای جبهه متحد حضور پیدا می کردند این به سود انقلاب بود، ولی سرسختی نشان دادند و حساب خودشان را جدا کردند.

من از این حیث با مدیریت جبهه پایداری اختلاف نظر دارم. حالا آنها هم ممکن است نظر من را نپسندند. من اگر آنها را به سرسختی متهم می کنم آنها هم ممکن است یک کلمه دیگری در مورد من به کار ببرند. من نظر خودم را می گویم. همین اختلاف باعث شده که جبهه پایداری روش مستقلی در پیش بگیرد. در نهایت فرد دیگری یعنی آقای لنکرانی را معرفی کرده اند و من از چند ماه پیش به این جمع بندی رسیده ام که انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ یک آزمون تعیین کننده برای جبهه پایداری خواهد بود.

فکر می کنید با توجه به روندی که آقای خاتمی از سال ۸۸ داشتند و حرکتی که بین دو فضای درون و بیرون نظام داشتند، اکنون دقیقا در چه جایگاهی هستند و قرار گرفتن در این جایگاه چه تاثیری در تصمیم نهایی ایشان دارد؟

معمولا در عالم سیاست شعر نمی خوانند اما من می خواهم اینجا با استثنا از قاعده عدول کنم و یک رباعی برای شما بخوانم که دیگر بیشتر از من نپرسید. این رباعی را یادداشت کنید:

شوخی که گسسته بود پیمان از من

بنشست برم کشیده دامان از من

چون عطر گلی که با صبا آمیزد

هم با من بود هم گریزان از من

(خنده)

امیدوارم این شعر را درست بنویسید و وزن و قافیه اش راخراب نکنید.

درباره ائتلاف پنج نفره چگونه فکر می کنید؟

خیلی پیغام از طرف این گروه آمده که به سمت ائتلاف پیشرفت نزدیک شوند، اما چندان استقبالی نشد. شاید برمی گردد به مبنایی که ائتلاف پیشرفت بر اساس آن شکل گرفته و در واقع بخش زیادی از آن به کف رای بازمی گردد. فکر می کنید در نهایت ائتلاف پنج نفره بتواند به اجماعی با ائتلاف پیشرفت برسد یا اینکه این مساله یک امر محال است؟ ما همه این دوستان را اصولگرا می دانیم. هیچ جسارتی خدای ناکرده به آقایان ابوترابی، باهنر، متکی، پورمحمدی و آل اسحاق نداریم. همه از دوستان ما هستند که با هیچ کدام هم اختلاف مبنایی نداریم. از روز اول هم گفتیم هر کدام از این دوستان که در نظرسنجی ها رای قابل توجهی پیدا کنند می شود که ائتلاف سه نفره تبدیل به ائتلاف چهارنفره یا حتی پنج نفره شود.

طیف تحولخواه (ایثارگران و رهپویان) هم از حامیان شما در انتخابات هیات رئیسه مجلس نهم بود و در واقع از لحاظ سیاسی هم به شما نزدیک است. با توجه به رویکرد ایثارگران در اعلام سه نفر به عنوان نامزدهای مطلوبشان که دو نفرشان اعلام نامزدی کرده اند ،خصوصا با توجه به اعلام نامزدی آقای زاکانی، آیا شما متصور هستید که درنهایت این طیف از شما حمایت کند؟

من تصور می کنم این طیف تحولخواه همزمان به دو عنصر اهمیت می دهد؛ یکی آرمان گرایی و یکی واقع گرایی. واقع بینی آنها را به سمتی می برد که از ائتلاف حمایت کنند. آرمان گرایی آنها را به سمتی هدایت می کند که از فردی حمایت کنند که معرف گفتمان باشد. مجموع تردید و تردد به این دو عنصر باعث شده که آنها بگویند ما هم از خروجی ائتلاف حمایت می کنیم و هم آقای زاکانی را به عنوان یک عنصر شاخص که معرف گفتمان اصولگرایی از نظر آنهاست، معرفی کنند.

به تعبیری می توان گفت که شکافی بین طیف تحولخواه به وجود آمده، در واقع می تواند یک تاکتیک انتخاباتی باشد؟

بله. یعنی آنها فکر می کنند که به همان اندازه که مسئول هستند برای رسیدن به وحدت باید جانب اعتبار گفتمان را هم داشته باشند.

پایگاه اجتماعی اصولگرایان، توده های مردمی هستند که به آرمان های امام(ره) گفتمان های مطرح شده توسط مقام معظم رهبری در بیست و چهار سال اخیر پایبندند، یعنی ما اصولگرایی در جامعه خودمان را در تصریح، تعبیر و عبارت می دانیم از التزام و اعتقاد به آنچه آرمان های امام و رهنمودهای رهبری است. این را ما اصولگرایی تعریف می کنیم. اعتقاد ما این است که این باور در اکثریت جامعه وجود دارد.

در مورد آقای هاشمی اوضاع را چگونه می دانید؟

تصور می کنم آقای هاشمی از نظر سنی شرایط لازم برای ورود به چنین عرصه ای را در خود احساس نمی کند.

تقویم به کمک اصولگرایان آمده است؟

به هر حال تقویم را نمی شود انکار کرد.

چقدر احتمال می دهید رئیس جمهور شوید؟سوال خطرناکی است. اگر احتمال بالا بدهم، بعدا می گویند که دیدی نشد. احتمال پایین بدهم، می گویند همین که خودت گفتی باعث شد. اجازه بدهید جواب این سوال را به همین صورت بدهم.

به عنوان نامزد انتخاباتی مهمترین قولی که به مردم می دهید چیست؛ یعنی آقای حدادعادل می خواهد چه کار کند برای مردم؟

بنده فکر می کنم مردم کشور ما از کسی که مسئولیت رئیس جمهوری را به دست می گیرد دو چیز انتظار دارند؛ تقوا و تدبیر. گفت آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است. این کشور احتیاج به تقوا و تدبیر دارد. بنده از خدا می خواهم که چه رئیس جمهور بشوم و چه نشوم، این دو رکن مهم را حفظ کنم و از خدا می خواهم که کمک کند هم تقوا داشته باشم و هم تدبیر.