Alborz-01.png
alborz-popel.jpg
پهپادی که ۵۰۰ هزار ساعت پرواز جنگی داشت
ارسال در: 1391/09/15-08:03
پهباد اسکن ایگل در ۲۰ ژوئن سال ۲۰۰۲در شرکت insitu که یکی از توابع شرکت هواپیماسازی بوئینگ است تولید شده و در سال ۲۰۰۵ توسط ارتش آمریکا به خدمت گرفته شد. هم اکنون از پهبادهای سی ایگل علاوه بر ارتش آمریکا در نیروهای نظامی کانادا و استرالیا نیز استفاده

دلیر مردان نیروی دریائی سپاه بار دیگر حماسه آفریدند و یک پهباد دیگر ارتش آمریکا راکه در سال ۲۰۱۱ میلادی ۵۶ هزار مورد عملیات جاسوسی داشته شکار کردند.

نام پهبادی که توسط نیروهای دفاعی ایران شکار شده "اسکن ایگل" است. این پهباد نمونه دیگری از هواپیماهای بدون سرنشینی است که توسط شرکت "Insitu" تولید می شوند.

اسکن ایگل نمونه تقویت شده پهبادهای سی اسکن است که از آن برای جمع آوری اطلاعات جوی و جاسوسی علیه شناورهای دریائی ورد یابی ناوهای جنگی استفاده می شود.

پهباد اسکن ایگل در ۲۰ ژوئن سال ۲۰۰۲در شرکت insitu که یکی از توابع شرکت هواپیماسازی بوئینگ است تولید شده و در سال ۲۰۰۵ توسط ارتش آمریکا به خدمت گرفته شد.

هم اکنون از پهبادهای سی ایگل علاوه بر ارتش آمریکا در نیروهای نظامی کانادا و استرالیا نیز استفاده می شود. در واقع اسکن ایگل نتیجه همکاری استراتژیک شرکت بوئینگ و Insitu است. تکنولوژی به کار رفته در این پهباد نمایش موفقیت آمیزی از خود داشته و از آن برای انجام عملیاتهای جاسوسی در میدان های جنگ استفاده شده است.

یکی از اولین میدانهایی که سی ایگل بکار گرفته شد، جنگ عراق بود و در سال ۲۰۰۸ نیز مجوز استفاده از آن در جنگ افغانستان صادر شد. این پهباد مجهز به دوربین های الکترو اپتیکال و مادون قرمز است که بر روی بالهای آن قرار دارد.

این پهباد همچنین قابلیت رهگیری ارتباطات را از فاصله ۱۰۰ کیلومتری داشته و می تواند به مدت ۲۰ ساعت در هر نوبت پرواز داشته باشد. طول بالهای سی ایگل ۱۰ فوت ( سه متر ) است و می تواند با سرعت ۱۳۹ کیلومتر بر ساعت حرکت کند که البته سرعت میانگین آن ۱۱۱ کیلومتر بر ساعت است.

طول این پهباد ( فاصله سر تا دم ) نیز ۱۱۹ سانتیمتر ( یک متر و ۱۹ سانت ) است.

دوربین های بکار رفته در این پهباد وضوح بسیار بالایی دارند و علاوه بر آن سیستم ویدیوئی مجهزی نیز بر روی آن قرار دارد.

سی ایگل برای آنکه به پرواز دربیایید نیازی به زمین مسطح نداشته و در عوض از روی یک سکوی پرتاب به پرواز درمی آید از همین رو به راحتی می توان آن را از روی ناو و یا کشتی های کوچک به پرواز درآورد.

در انتهای این پهباد چنگکی قرار دارد که از آن برای اتصال طنابی به طول ۱۵ متر به هواپیمای بدون سرنشین استفاه می شود.

وظیفه این طناب که در اصل یک جی.پی.اس پیشرفته است آن است که در هنگام نزدیک شدن به پرتگاه ها سیگنال هایی را به بدنه پهباد ارسال کرده و آن را از خطرات پیشرو مطلع می کند.

کارایی پهباد اسکن ایگل به حدی رضایت ارتش آمریکا را در پی داشته که در سال ۲۰۰۹ شرکت بوئینگ نوع بروز شده ای از آن به نام "نایت ایگل" را برای پرواز در شب تولید کرد.

علاوه بر آن بوئنیگ اعلام کرده که در حال برنامه ریزی برای میسر کردن امکان هدایت این پهباد از داخل هواپیماهای جاسوسی E ۳ و V ۲۲ است.

بر اساس این گزارش اسکن ایگل در سال ۲۰۱۱ میلادی در مجموع ۵۰۰ هزار ساعت پرواز داشته که در این مدت ۵۶ هزار عملیات جاسوسی انجام گرفته است.

منبع :پورتال خبری البرز
نظرات ارسالی:
 
مشارکت در بحث:
نام:
ایمیل:
متن پیام:
کد امنیتی:


درباره ما
جستجو
پیوندها
عضویت
ورود


RSS
آب و هوا



تمام حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به پورتال خبری البرز می باشد و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
البرز به هیچ ارگان ،دسته ، حذب و گروهی وابسته نیست

Copyright alborznews©2010 . All Rights Reserved