چرا بعضی بچه ها حرف گوش نمی کنند؟

ارسال در: 1391/05/15-08:54

گاهی روند رشد کودک از زمان تولد طبیعی است و خندیدن، ارتباط چشمی، رفتارهای اجتماعی و دوستی ها در زمان مناسب اتفاق افتاده است اما گاهی حرف گوش نمی کند، حواسش پرت است، سرش به چیز دیگری گرم است و واکنشی نشان نمی دهد و گاهی مساله فراتر از اینهاست؛ یعنی کو

این، متن ایمیلی است که از طرف یکی از مخاطبان «سلامت» به دست مان رسیده است. شاید مشکل او مشکل شما هم باشد: «با سلام، پسر ۱۸ ماهه ای دارم که به هیچ یک از خواسته های من توجه نمی کند. ابتدا فکر می کردم هنوز زمان آن نرسیده که متوجه حرف هایم شود اما ۲ ماه پیش متوجه شدم حرف هایم را به خوبی می فهمد و حتی از سنش باهوش تر است. داشتم در خانه دنبال جورابش می گشتم و با خودم حرف می زدم که جورابت کجاست می خواهیم به پارک برویم و... با سرعت دوید و جورابش را که قبلا در جایی دیده بود، برای من آورد در حالی که حتی وقتی کنار چیزی نشسته است، اگر ۱۰۰ بار به آن جسم اشاره کنم و بگویم آن را به من بدهد، این کار را انجام نمی دهد. حتی وقتی از او می خواهم کارهای خیلی ساده تر مثل دست زدن، بای بای کردن و دست دادن که همه بچه ها از ۸ ۷ ماهگی یاد می گیرند انجام بدهد، به حرفم گوش نمی دهد، یا وقتی از او می خواهم به سمتی نگاه کند اصلا سرش را برنمی گرداند. اوایل فکر می کردم کندذهن است و متوجه حرف هایم نمی شود ولی وقتی بچه های دیگر را دیدم متوجه شدم همه دوست دارند والدینشان از آنها خشنود شوند و به همین دلیل کارهایی را که به آنها یاد می دهند، تکرار می کنند ولی ظاهرا پسر من مستقل است و علاقه ای به خشنود کردن ما و انجام کارهای تکراری ندارد. البته شاید این رفتارها در حال حاضر مشکل محسوب نشود ولی من نگران آینده او هستم، می ترسم که لجباز باشد و وقتی به سن بالاتر رسید کارهای خوبی را که از او می خواهیم انجام ندهد یا علاقه ای به یادگیری نداشته باشد. او بسیار مستقل است و وقتی موقع بازی زمین می خورد یا اتفاقی که خودش مسبب آن بوده برایش می افتد، اصلا گریه نمی کند تا جایی که بعضی وقت ها زمانی که به خواب می رود و از جنب و جوش می ایستد، متوجه می شوم جایی از بدنش زخم شده یا خون آلود است اما چون هیچ عکس العملی نشان نداده، متوجه نشده ام چه وقت و چگونه آسیب دیده است./ با احترام، خلیلی» ● نگاه روان پزشک کودک و نوجوان دکتر کتایون رازجویان عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به روان پـزشـک کـودک مـراجـعـه کـنـیـد گاهی روند رشد کودک از زمان تولد طبیعی است و خندیدن، ارتباط چشمی، رفتارهای اجتماعی و دوستی ها در زمان مناسب اتفاق افتاده است اما گاهی حرف گوش نمی کند، حواسش پرت است، سرش به چیز دیگری گرم است و واکنشی نشان نمی دهد و گاهی مساله فراتر از اینهاست؛ یعنی کودک برخی واکنش های اجتماعی مربوط به رشد را نشان نمی دهد یا گاهی نشان می دهد و گاهی نشان نمی دهد. گاهی کودک کارهایی مانند خداحافظی، نگاه کردن به چیزی که مادر می گوید و اشاره کردن را انجام نمی دهد و گاهی این کارها را کوتاه انجام می دهد. در این صورت هرچه سریع تر باید به وسیله یک روان پزشک کودک بررسی شود چون اگر دچار اختلالی باشد، هرچه زودتر درمان و به او رسیدگی شود، موثرتر خواهد بود. فرزندتان را نزد یک روان پزشک کودک ببرید چون در آنچه در مورد فرزندتان شرح داده اید، نشانه هایی وجود دارد که می تواند جدی باشد و به بررسی بیشتری نیاز دارد. خوشبینانه ترین حالت این است که کودک نافرمانی می کند. خیلی بعید است کودک در ۱۸ ماهگی به صورت انتخابی به مادر واکنش نشان ندهد مگر اینکه دلبستگی اش به مادر کم یا مشکل خاصی با مادر یا پدر داشته باشد یا محیط خانه به گونه ای باشد که این واکنش را نشان می دهد. اگر مادر مراقب و حمایت کننده و پدر گرم باشد، چنین واکنشی در این سن خیلی بعید است. واکنش نشان ندادن کودک به درد، نشانه مستقل بودن نیست. اینکه کودک به رخدادهایی که برای بچه های دیگر خیلی دردناک است هیچ واکنشی نشان ندهد، گریه نکند، محل آسیب دیدگی را به مادر نشان ندهد و گاهی در نقطه مقابل، با کوچک ترین محرک مثلا صدای بلند واکنش های تند نشان بدهد، جیغ بزند و پرخاشگر شود، ممکن است علامتی جدی باشد که باید پیگیری شود. ● نگاه روان شناس دکتر سیما فردوسی مشاور خانواده، استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی کـودک ۱۸مـاهـه مـتوجه رضـایـت والـدین نـمی شـود یک دلیل اینکه کودک حرف گوش نمی کند این است که سنش کم است و نمی توان انتظار داشت به همه حرف ها و دستور ها گوش بدهد ولی اگر مادر احساس می کند فرزندش عمدا نافرمانی می کند، می تواند از روش های تشویقی استفاده کند یعنی بگوید اگر فلان چیز را به من بدهی، تو را به پارک می برم و ببیند که با تشویق این کار انجام می شود یا نه. در مورد استفاده از روش های تشویقی نگران نباشید و نترسید، کودک شرطی نمی شود و تا آخر عمرش اینطور نمی ماند. با توجه به سن کم کودک، به نظر می رسد انتظار شما در مورد حرف گوش دادن او زیاد است و همین انتظار بالا باعث می شود فرزندتان عکس العمل نشان بدهد و به حرف گوش نکند. یک کودک ۱۸ماهه متوجه رضایت والدین نمی شود. ممکن است چیزی را زیاد تکرار کرده یا با خشونت یا زیاد از او خواسته باشند. در مورد اینکه اگر زمین بخورد گریه نمی کند و متوجه زمان و چگونگی آسیب دیدن نمی شوید و با دیدن جای کبودی متوجه آن می شوید، توصیه می کنم حتما به یک متخصص مغز و اعصاب، عصب شناس یا نورولوژیست مراجعه کنید تا کودکتان را از نظر درک درد بررسی کنند و مشخص شود که آیا مساله فیزیولوژیک مطرح است یا نه.

منبع :پورتال خبری البرز

نظرات ارسالی:

مشارکت در بحث:

نام:

ایمیل:

متن پیام:

کد امنیتی:

تمام حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به پورتال خبری البرز می باشد و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
البرز به هیچ ارگان ،دسته ، حذب و گروهی وابسته نیست
Copyright alborznews©2010 . All Rights Reserved