● واریس؛ شایع ترین بیماری عروقی

به طور حتم شما هم در مورد واریس مطالبی شنیده اید یا افراد زیادی را دیده اید که از این بیماری رنج می برند. واریس نوعی بیماری است که به صورت پیچ در پیچ شدن، برجسته شدن و بیرون زدن وریدها تظاهر کرده و ممکن است در اعضای مختلف بدن دیده شود، ولی عموما واریس را به عنوان درگیری عروق اندام تحتانی می شناسند.

ضعف عضلات ساق پا و اختلال عملکرد دریچه های موسوم به دریچه لانه کبوتری نیز ازجمله دلایلی هستند که موجب بروز این بیماری می شود.

سیاهرگ های بدن وظیفه دارند خون بدون اکسیژن را از اعضای مختلف بدن گرفته و به قلب بازگردانند. حال مشخص است که برای این کار فشار بیشتری به وریدهای ساق پا وارد شده و مشکلاتی را ایجاد می کند، چراکه وریدهای ساق پا باید خون را در مسیری طولانی تر و برخلاف جاذبه زمین انتقال دهند؛ البته در وریدها دریچه هایی یکطرفه برای پیشگیری از بازگشت خون قرار دارد؛ حال اگر این دریچه ها کار خود را به خوبی انجام ندهند، خون بازگشته و با تجمع در وریدها موجب تورم آنها می شوند.

واریس شایع ترین بیماری عروقی است، به طوری که یک نفر از هر ۵ نفر به درجاتی از واریس مبتلاست؛ البته زنان ۵ برابر بیشتر از مردان دچار واریس می شوند.

● دلایل ایجاد واریس

واریس می تواند به علل متفاوتی ایجاد شود. عموما این بیماری در افرادی که مشاغلشان مستلزم ایستادن یا نشستن های طولانی مدت بوده یا بلند کردن اجسام سنگین بخشی از آن است، شیوع فراوانی دارد.

اما در کنار این مورد، عواملی مثل وراثت و چاقی هم در بروز آن تاثیر می گذارد؛ به طوری که گروهی از بیماران سابقه خانوادگی ابتلا به واریس دارند. اضافه وزن نیز با فشاری که بر وریدهای ساق پا وارد می کند، می تواند موجب بروز این بیماری شود.

سن فرد نیز عامل مهمی است که باید در نظر داشت. در حقیقت با افزایش سن، خطر ابتلا به واریس بیشتر می شود. به طوری که حدود کمتر از ۱۰ درصد زنان زیر ۳۰ سال و بیش از ۷۵ درصد زنان بالای ۷۰ سال با این مشکل روبه رو هستند.

بارداری نیز احتمال وقوع بیماری را افزایش می دهد و به همین دلیل زنان بیش از مردان در معرض این بیماری قرار دارند.

● نشانه های بیماری

ایجاد ظاهری نازیبا کمترین مشکلی است که این بیماری ایجاد می کند.

واریس با علائمی همچون خستگی، ناراحتی و احساس سنگینی در ناحیه ساق پا همراه است؛ البته این شرایط و دردها بخصوص در دوران قاعدگی آزاردهنده تر نیز می شود.

وجود وریدهای متسع و پیچ در پیچ در اندام تحتانی و ایجاد زخم زیر پوست ساق پا از دیگر علائم بالینی این بیماری هستند.

گاه در رگ های واریس، لخته ایجاد می شود که به آن فلبیت سطحی می گویند، توضیح می دهد: «ایجاد لخته سبب قرمزی، تورم، درد و حساسیت نسبتا زیادی می شود، ولی برعکس فلیبت عمقی بروز لخته در رگ های سطحی که قابل لمس هستند، خطری نداشته و تنها با ایجاد درد موضعی باعث ناراحتی بیمار می شود..

در واریس های پیشرفته، پوست قسمت پایین و داخلی ساق، درست در قسمت بالای قوزک داخلی به تدریج تغییر رنگ داده و ضخیم می شود. در نهایت نیز زخم هایی به اسم زخم واریسی بروز می کند.

به گفته وی تغییر رنگ پوست، زخم و بخصوص ورم اندام، نشانه پیشرفتگی واریس است.

● پیشگیری و درمان

بیمارانی که گرفتار آثار مختصر واریس شده اند یا در سابقه خانوادگی آنان ابتلا به واریس وجود دارد، بخصوص اگر وضعیت شغلی آنها مطابق با شرایطی باشد که ذکر شد یا خانم هایی که در ابتدای دوران بارداری هستند باید اقداماتی را جهت پیشگیری و درمان بیماری انجام دهند.

پوشیدن جوراب های الاستیک تا ناحیه زیر زانو می تواند برای این کار موثر باشد. بهتر است این جوراب ها را فقط هنگام استراحت دربیاورید. همچنین خوب است پاها را چنددقیقه در روز و هنگام استراحت بالا نگه دارید.

ماساژ نیز از دیگر شیوه هایی است که برای بهبود علائم واریس استفاده می شود؛ البته هیچ وقت خودسرانه برای درمان از ماساژ استفاده نکرده و از فردی متخصص در این زمینه کمک بخواهید.

انجام دادن حرکات ورزشی مناسب، استفاده از شیوه های متفاوت درمانی با نظر پزشک و آب درمانی نیز می تواند در کاهش و بهبود علائم به بیماران کمک کند. متخصصان توصیه می کنند بیماران پس از مشورت با پزشک بهتر است، هفته ای ۳ جلسه آب درمانی و شنا را داشته باشند. شنای کرال سینه و پشت نیز از بهترین ورزش های موثر برای درمان این بیماری است.

کمتر از ۱۰ درصد بیماران مبتلا به واریس، نیاز به عمل جراحی پیدا می کنند، می گوید: «پوشیدن جوراب واریس کمک زیادی به تسکین علائم می کند.»

در نهایت به خاطر داشته باشید با بروز علائم واریس، مراجعه به پزشک را نادیده نگیرید.