در حالی که در ساعات ابتدایی روز دوشنبه هفته قبل بود که یکی از مهمترین جوایز سینمایی جهان به نماینده ایران یعنی «جدایی نادر از سیمین» رسید متاسفانه مدیران رسانه ملی در چهار روز بعد از اعطای این جایزه، موضعی کاملا منفعلانه درباره این موضوع داشته و حتی از انعکاس خبری آن هم خودداری کردند.
این خود را به آن راه زدن همچنان ادامه داشت که نهایتا از یک طرف فریدون جیرانی در برنامه «هفت» تلویزیون و رامتین شهبازی در برنامه «کارنامه» رادیونمایش، بالاخره این تابوی چهار روزه را شکستند و اذعان داشتند که سینمای ایران جایزه ای به نام گلدن گلوب را دریافت کرده است.
به نظر می رسد مدیران رسانه ملی هنوز که هنوز است از تبیین خط مشی ای واحد در برخورد با اتفاقات برون مرزی عرضه های مختلف هنری، عاجزند و این ناتوانی هم بیشتر به این خاطر است که در این سازمان عریض و طویل مدیری که واقعا با حوزه کاری اش آشنا باشد و از آن مهمتر به این حوزه علاقمند باشد، کم یافت میشود.
حتی اگر وجوه سیاسی جایزه ای به نام گلدن گلوب را هم درنظر بگیریم باز هم اینکه نماینده ای از کشور ایران برنده این جایزه شده اهمیت دارد چون آنها که در گوشه گوشه دنیا نشسته اند و اخبار سینمایی روز را مرور میکنند فارغ از هیاهوی سیاسی این مساله برایشان اهمیت دارد که کشوری به نام جمهوری اسلامی ایران بعد از گذشت سی سال از پیروزی انقلاب اسلامی به جایی رسیده است که یکی از آثار سینمایی اش نه تنها تا نامزدی اسکار پیش میرود بلکه حتی بسیاری از جوایز معتبر از گلدن گلوب گرفته تا خرس طلای برلین را دریافت میکند.
ای کاش مدیران رسانه ملی این انفعال را بیش از این ادامه ندهند و در صورت برنده شدن «جدایی نادر از سیمین» در اسکار، پوشش رسانه ای درستی از این اتفاق را به مخاطبان ارائه کنند.