وی تشریح کرد: خواص فیزیکی شامل، اندازه گیری رنگ پوست میوه، درصد کاهش وزن و رطوبت پوست، خواص شیمیایی شامل، میزان pH، اسیدیته و درصد کل مواد جامد محلول آب میوه و خواص مکانیکی شامل آزمون برش پوست، فشار، برش و پانچ میوه بوده است. با توجه به اینکه مقدار مواد جامد انحلال پذیر و اسید قابل تیتر آب میوه با پیش تیمارهای قارچ کش- واکس و مه پاش- واکس در طی دوره انبارمانی به ترتیب کاهش و افزایش یافت، نشان دهنده تنفس بی هوازی و ایجاد پدیده تخمیر در میوه می باشد. همچنین نسبت مقدار مواد جامد انحلال پذیر به اسید قابل تیتر، pH آب میوه، شاخص رنگ، درصد کاهش وزن و نیروی سفتی میوه پیش تیمارهای قارچ کش- واکس و مه پاش- واکس در سطح پایین تری نسبت به پیش تیمار کیتوسان- رس و نمونه شاهد قرار داشت.

در نتیجه میوه با پوشش قارچ کش- واکس و مه پاش- واکس دارای کیفیت خوراکی و استحکام بافت پایین تری بوده است. مقدار pH آب میوه، درصد کاهش وزن و نیروی شکست میوه در دوره 30، 60 و 90 روز و نیروی پانچ و ضریب کشسانی میوه در دوره 90 روز برای نمونه با پیش تیمار کیتوسان- رس دارای اختلاف معنی داری در سطح احتمال 5% نسبت به نمونه شاهد داشته است.

که نمونه با پوشش کیتوسان- رس در این دوره ها به ترتیب بیشترین pH (63/3)، کمترین درصد کاهش وزن(85% / 9)، بیشترین نیروی شکست (85 /235 تا 70 /200نیوتن) ، بیشترین نیروی پانچ (46 /13 تا19 /18 نیوتن) و بیشترین ضریب کشسانی (06 /58 تا 37 /54 کیلو پاسکال) را دارا می باشد. اما مقادیر اسید کل، درصد کل مواد جامد انحلال پذیر، نسبت بریکس به اسید کل آب میوه، ضریب رنگ (کیفیت رنگ) و حداکثر نیروی برش پوست نمونه با پیش تیمار کیتوسان- رس و نمونه شاهد اختلاف معنی داری نداشته اند.

تقی نژاد در پایان تاکید کرد: استفاده از پوشش کیتوسان- رس، تنفس میوه و تلفات از دست دادن آب میوه را کمتر کرده است. همچنین با افزایش pH و حداکثر نیروی شکست به ترتیب مقاومت میوه به بیماری های قارچی و استحکام بافت درونی آن را بالا برده و در کل کیفیت میوه را بیشتر حفظ کرده و عمرانبارمانی آن را بالا برده است. در نهایت سامانه ای برای پوشش دهی میوه که شامل زنجیر، چرخ زنجیر و خشک کن بود، مورد طراحی قرار گرفت.

این پژوهش با راهنمایی دکتر محمد هادی خوش تقاضا عضو هیئت علمی دانشگاه انجام شد.